Heerlijke feelgood

Dorien werkt als redactiesecretaresse bij het tijdschrift Glitz, waar ze ook haar vriend Jakob heeft leren kennen, de chef van de juridische afdeling. Hun relatie is nog pril, maar zodra Dorien zijn familie ontmoet, beginnen de twijfels te groeien. Vooral haar schoonmoeder maakt denigrerende opmerkingen waar Jakob niets van zegt, en dat knaagt aan haar. Ze bespreekt haar zorgen met haar werkbestie Eloïse en vraagt zich af of Jakob eigenlijk wel de juiste voor haar is.

Alsof dat nog niet genoeg is, wordt Dorien op een dag bij haar baas Jolanda geroepen. Daar krijgt ze te horen dat er bezuinigd moet worden. Ze mag haar baan houden, maar alleen op één harde voorwaarde: ze moet haar collega’s gaan bespioneren via hun werkmails en chats. Zodra iemand zijn tijd niet goed besteedt of zich met andere dingen bezighoudt, moet Dorien dit melden zodat diegene ontslagen kan worden. Ze kan niet geloven wat ze hoort. Het ergste is dat ze hierover met niemand mag praten zelfs niet met Jakob, terwijl ze ondertussen wel zijn berichten zou moeten controleren. Maar kan ze dit eigenlijk wel?

Niet doorvertellen is een heerlijke feelgood die je vanaf begin tot eind vermaakt. Wat een ontzettend leuk en origineel verhaal. Wat schrijft Kaat de Cock ook mooi en beeldend, je hebt helemaal het idee dat je betrokken bent bij de spionage als je al die persoonlijke verhalen hoort op de werkvloer. Ik vond die moeder van Jakob vreselijk, niet normaal als je schoonmoeder zo met je omgaat, dit is mooi in beeld gebracht. Ik vond de plotwending in het einde van het verhaal ook erg leuk bedacht, ik dacht dat het heel anders ging aflopen dus het was een mooie verassing. Door dit boek zal ik ook zeker andere boeken van deze auteur gaan lezen.