Drie generaties

Gelezen voor
“In de boekenkast “

Mijn recensie - Het pad naar de zee - Liz Fenwick

Het oude landhuis Boskenna ligt in Cornwall op een klif vlakbij de zee. Joan woont er nog met haar tweede man George. Haar eerste man Allan is in 1962 overleden.
In die tijd was het een pracht van een huis met heel veel kamers, waar ongelooflijk veel feesten werden gegeven. Nu is het huis te groot geworden, en kunnen ze het nog met moeite onderhouden. Maar ze willen het nooit verlaten.

Als het verhaal begint, is Joan stervende en worden haar dochter Diana, een journaliste en haar kleindochter, Lottie op de hoogte gebracht. Er wordt gevraagd om zo snel mogelijk naar Boskenna te komen om afscheid te komen nemen van hun moeder en oma.

Deze roman geeft het verhaal weer van drie generaties van vrouwen en speelt zich beurtelings af in de periode 1962 (Joan en Diana) en 2018 (Diana en Lottie).

Voor Lottie komt deze oproep op een ogenblik dat ze zelf heel veel problemen heeft. Ze heeft namelijk geen dak meer boven haar hoofd en neemt haar weinige bezittingen mee in haar auto. Een dwaling in de liefde heeft haar diep in de schulden gebracht. Ze hoopt alles te kunnen oplossen vanuit Boskenna. Het huis waar ze een gelukkige jeugd heeft doorgebracht met haar grootouders. Hoe ze dit alles nog moet bespreken met hen en met haar moeder weet ze nog niet, maar komt tijd, komt raad.

Diana heeft in 1962 op 8-jarige leeftijd haar vader verloren. Hierdoor kwam er plots een einde aan haar gelukkige kindertijd. Vermits haar moeder Diana verplicht op kostschool stuurde. Diana kan zich van de gelukkige tijden bijna niets meer herinneren.
De band tussen haarzelf en haar moeder is niet zo schitterend. Toen haar moeder op latere leeftijd hertrouwde met George, maakte dit het gevoel tussen moeder en dochter niet beter.
Het enige positieve was wel dat Diana een schitterende carrière opgebouwd heeft als journaliste, maar dit ging dan weer ten koste van de liefde tussen haar en Lottie. Doordat ze geen tijd had voor Lottie. En Lottie werd opgevangen door haar grootouders.

Tenslotte Joan. Ze doet heel veel moeite om nog te blijven leven tot ze iedereen gezien heeft. De sterke levenswil is er, omdat ze nog vergiffenis wil vragen. Maar het is echter nog niet duidelijk aan wie en waarom.

“Het pad naar de zee” is een aanrader om zeker volledig te lezen, zodat je alle geheimen kan ontrafelen en een antwoord kan vinden op alle vragen. Het is een boek dat je moeilijk kan wegleggen.

Liz Fenwick heeft een vlotte schrijfstijl. Ze bouwde het boek op in twee tijdslijnen en schreef het in korte hoofdstukken. Op deze manier maak je op een gedetailleerde manier kennis met de levensloop van Joan in 1962 toen Diana 8 jaar oud was. Ze vormden een heel close gezin ten tijde van de Koude Oorlog. Joan’s leven liep niet altijd over rozen, maar ze was altijd een perfecte gastvrouw weliswaar met een “verborgen agenda”.

De tweede tijdslijn geeft het leven weer in 2018. Wat gebeurde er tussen Diana en Lottie ? Zijn de problemen nog op te lossen ? Daarnaast ziet Lottie haar jeugdliefde Alex terug. De herinneringen worden terug opgehaald. Er zijn al zoveel vragen en zoveel geheimen in Boskenna.

Liz heeft een aangename stijl om deze verhaallijnen te laten samenvloeien. Alle raadsels worden stuk voor stuk opgelost. Alle gebeurtenissen worden volledig duidelijk op het einde van het boek. Liz schrijft op een heel persoonlijke manier zodat je volledig wordt meegezogen in het verhaal.
De karakters worden ongelooflijk goed besproken. Je krijgt het gevoel ieder familielid te kennen. De gedetailleerde beschrijvingen doen je mee zin krijgen op het strand te lopen, in de tuinen bloemen te gaan plukken. Het pad mee af te lopen naar de zee. Je kijkt mee door het raam van Boskenna en ondergaat het leven van Joan, Diana en Lottie.

Een ongelooflijk mooi verhaal dat 4,5 sterren waard is.