Ik wil je dood

Deze recensie verscheen eerder op Koukleum.nl.

Wij waren niet bekend met auteur Miranda Rijks. In Amerika heeft ze titel bestsellerauteur al weten te bemachtigen en nu is haar eerste verhaal, door haar man die Nederlands is, vertaald naar het Nederlands. Wij zijn altijd te vinden voor een spannende thriller en als een auteur een bestsellerauteur genoemd wordt, kan het toch bijna geen verkeerd verhaal zijn? Ik was in ieder geval razend enthousiast toen deze thriller aan de beurt was.

in het eerste hoofdstuk is te lezen dat Laura op een tweede date is met Ben Logan, die dokter van beroep is. Als ze aan tafel zitten krijgt ze telefoon van haar dochter Mel, die sinds kort verhuisd is naar Manchester voor haar studie aan de universiteit. In eerste instantie heeft ze het telefoontje genegeerd, maar even later belt ze haar, op aandringen van haar date, terug. Eerder die dag had Mel haar al eens gebeld om te vertellen dat ze er niet goed kan aarden. Echter dit telefoontje is anders, want Mel is helemaal in paniek en blij dat haar moeder terug belt. Mel zag op Facebook een berichtje voorbij komen dat haar moeder een noodlottig ongeluk had gehad en is in shock.

Dit begin smaakte natuurlijk naar meer. Tijdens het lezen merkte ik dat het verhaal vrij afstandelijk geschreven was, ondanks dat het verhaal in de eerste persoonsvorm (ik-vorm) geschreven is. Daardoor heb ik normaal gesproken het idee dat het hoofdpersonage echt tot leven komt. Bij het hoofdpersonage in dit verhaal, Laura, had ik dit helaas niet. Ook de andere personages bleven erg vlak en daarbij miste ik de diepgang. Wat het verhaal helaas niet ten goede kwam.

Wat ik altijd belangrijk vind bij een verhaal is een goede redacteur. Wij geven dan ook altijd de tip aan beginnende auteurs om te proberen om hierin te investeren, want dit zal je boek altijd beter maken. Voor mij gevoel heeft ‘Ik wil je dood’ geen Nederlandse redacteur gehad. Misschien wel een Amerikaanse, aangezien het origineel een Amerikaanse bestseller is. Echter slaat de auteur de plank helaas volledig mis door het boek te laten vertalen door haar echtgenoot. Niet iedereen kan een boek vertalen. Dit is een vak apart en als je een boek in een andere taal wilt publiceren is dit ook iets waar je in zult moeten investeren. Of in ieder geval daarna nog een redacteur, die kennis van de desbetreffende taal heeft, naar het verhaal laten kijken. Helaas stond het verhaal bol van de spelfouten en zinnen die niet helemaal lekker liepen. Ook werden er woorden gebruikt die ik, als ik auteur was, anders zou benoemen, aangezien ze niet in de gangbare Nederlandse taal gebruikt worden en ik eerste eens op internet moest gaan zoeken wat het woord betekende. Dit haalt de vaart helaas enorm uit het verhaal.

Voor mij is dit een verhaal dat het in de Amerika vast goed zal doen. Echter om het op de Nederlandse markt uit te geven schort het aan bepaalde zaken en het belangrijkste is een goede Nederlandse redacteur. Helaas heb ik mij echt door het verhaal moeten worstelen en was ik dan ook blij toen ik het verhaal uit had.