Lezersrecensie
Terugkeer
Gisteren is de paperback van 'Terugkeer', het eerste deel in De Mergellandmoorden-serie, geschreven door Gouden Strop-winnaar Michael Berg, verschenen. Ik mocht hem, dankzij Ambo Anthos uitgevers, al vooruit lezen en ik kan nu al zeggen dat ik enorm enthousiast ben.
Alex Nievelsteijn keert, na een heftige incident bij de Amsterdamse politie, terug naar zijn geboortestreek Zuid-Limburg. Hij gaat aan de slag als leidinggevende van het coldcaseteam.
Nievelsteijn en zijn team krijgen een bijzondere zaak toegeschoven waarbij de vermissing van een jonge vrouw leidt tot de jacht van een seriemoordenaar. Als er dan ook nog menselijke resten worden gevonden in een Limburgse groeve moet Nievelsteijn toch echt een tandje bijzetten om deze coldcases op te lossen. Al snel wordt duidelijk dat het Limburgse land niet alleen bol staat van mooie heuvels, gezellige terrasjes en het Bourgondische leven.
In het verleden las ik, van de hand van Berg, o.a. 'Broertje', 'Ik zie je' en 'De vermissing'. Elke keer is het weer een feestje om te lezen waar deze auteur zijn lezers mee weet te verassen. Ik was vooraf enorm enthousiast, aangezien deze serie zich afspeelt in ons eigen Zuid-Limburg. Ik was benieuwd of Berg de Limburgse sfeer over wist te brengen op het papier. Ik kan volmondig beamen dat hem dit gelukt is.
Of het nu om het Limburgse heuvellandschap, het Pancratiusplein in Heerlen, of duistere zaken gaat, Berg weet ze goed te omschrijven. In dit eerste deel, van dit drieluik, laat Berg de lezer rustig aan de personages wennen. De personages zijn voldoende uitgewerkt en als lezer krijg je een band met de personages. Vooral hoofdpersonage Alex Nievelsteijn vond ik erg aangenaam en ik zie me zo in het café in Heerlen zitten.
Bij een verhaal, of het nu fictie of non-fictie is, is het altijd leuk als je de verschillende locaties voor je kunt zien. Dit was, voor mij persoonlijk, in dit verhaal zeker het geval. Hoe vaak loop ik niet door Heerlen, rijd ik door Voerendaal en in de wijk Bleijerheide, in Kerkrade, hebben wij zelfs gewoond. Een echte feest der herkenning.
Het einde van dit eerste deel zag ik niet meteen aankomen. Ik weet dat Berg deze serie in zijn geheel heeft geschreven. Voor mijn gevoel is het verhaal daarna in drieën gehakt. Dit vind ik persoonlijk jammer en ik had het graag meer afgekaderd gezien. Nu stopt het verhaal plotseling en is het wachten tot het vervolg verschijnt. Dit zal pas in het voorjaar van 2026 zijn.
Dit recensie-exemplaar ontvingen wij van Ambo Anthos. Dit beïnvloedt onze mening niet.
Alex Nievelsteijn keert, na een heftige incident bij de Amsterdamse politie, terug naar zijn geboortestreek Zuid-Limburg. Hij gaat aan de slag als leidinggevende van het coldcaseteam.
Nievelsteijn en zijn team krijgen een bijzondere zaak toegeschoven waarbij de vermissing van een jonge vrouw leidt tot de jacht van een seriemoordenaar. Als er dan ook nog menselijke resten worden gevonden in een Limburgse groeve moet Nievelsteijn toch echt een tandje bijzetten om deze coldcases op te lossen. Al snel wordt duidelijk dat het Limburgse land niet alleen bol staat van mooie heuvels, gezellige terrasjes en het Bourgondische leven.
In het verleden las ik, van de hand van Berg, o.a. 'Broertje', 'Ik zie je' en 'De vermissing'. Elke keer is het weer een feestje om te lezen waar deze auteur zijn lezers mee weet te verassen. Ik was vooraf enorm enthousiast, aangezien deze serie zich afspeelt in ons eigen Zuid-Limburg. Ik was benieuwd of Berg de Limburgse sfeer over wist te brengen op het papier. Ik kan volmondig beamen dat hem dit gelukt is.
Of het nu om het Limburgse heuvellandschap, het Pancratiusplein in Heerlen, of duistere zaken gaat, Berg weet ze goed te omschrijven. In dit eerste deel, van dit drieluik, laat Berg de lezer rustig aan de personages wennen. De personages zijn voldoende uitgewerkt en als lezer krijg je een band met de personages. Vooral hoofdpersonage Alex Nievelsteijn vond ik erg aangenaam en ik zie me zo in het café in Heerlen zitten.
Bij een verhaal, of het nu fictie of non-fictie is, is het altijd leuk als je de verschillende locaties voor je kunt zien. Dit was, voor mij persoonlijk, in dit verhaal zeker het geval. Hoe vaak loop ik niet door Heerlen, rijd ik door Voerendaal en in de wijk Bleijerheide, in Kerkrade, hebben wij zelfs gewoond. Een echte feest der herkenning.
Het einde van dit eerste deel zag ik niet meteen aankomen. Ik weet dat Berg deze serie in zijn geheel heeft geschreven. Voor mijn gevoel is het verhaal daarna in drieën gehakt. Dit vind ik persoonlijk jammer en ik had het graag meer afgekaderd gezien. Nu stopt het verhaal plotseling en is het wachten tot het vervolg verschijnt. Dit zal pas in het voorjaar van 2026 zijn.
Dit recensie-exemplaar ontvingen wij van Ambo Anthos. Dit beïnvloedt onze mening niet.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Bryan van De Koukleumpjes
Gesponsord
Een sinister geheim bedreigt de bekendste Amerikaanse presidentsverkiezingen. De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
In een wrak voor de Texelse kust wordt een waardevolle trouwjurk gevonden. Het is aan archeologe Emilie om het verhaal achter de jurk te ontrafelen. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
Mirjam van Biemen was acht jaar oud toen haar moeder een einde aan haar leven maakte in een psychiatrische inrichting. Twintig jaar later gaat Mirjam op zoek naar antwoorden. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
