“De verdwijning van een studente laat ook 15 jaar later nog grote sporen na!”

Uit het oog gaat over een populair meisje, met prachtig rood haar, Ruth, die na een studentenfeest verdwenen is en nooit meer terug gezien. Er is niets meer van haar gevonden dan een keurig opgevouwen stapeltje kleding en iedereen gaat er vanuit dat ze is verdronken. Dan zag dat ze ging zwemmen en hij is waarschijnlijk de laatste geweest die haar heeft gezien. Intussen al weer vijftien jaar geleden!
Als Alice, jaren later, in de trein zit en denkt dat ze Alice heeft gezien raakt ze compleet van slag. Als ze dit verhaal thuis vertelt aan haar man George reageert hij afwijzend en zegt dat dit gewoonweg niet kan! Waar George waarschijnlijk gelijk in heeft natuurlijk. Alice blijft maar twijfelen aan wat, of liever wie, ze gezien heeft in de trein en kan het niet loslaten.

“Ze vraagt zich af of ze alles soms droomt, valt terug op haar stoel en staart omhoog naar het bagagerek. De man die tegenover haar zit, verschijnt in haar gezichtsveld. ‘Voelt u zich niet goed? Zal ik een glaasje water voor u halen?’ Alice gaat langzaam rechtop zitten en kijkt naar de plek waar het meisje zat. De stoel is leeg. Ze voelt zich slap. Ze vraagt: ‘Hebt u een meisje met rood haar gezien?’ Alice probeert rustig te ademen. De man neemt haar ongerust op.”

Het verhaal wordt vertelt vanuit verschillende perspectieven: Alice, Naomi, de zus van Ruth en de beste vriendin van Ruth: Kat. Geregeld springen we terug in de “studenten” tijd rondom de verdwijning van Ruth. In mijn beleving is er spanning door het hele boek voelbaar die er voor zorgt dat ik graag wil weten hoe een en ander afloopt, al verrast het einde mij niet. Hierdoor heb ik uiteindelijk meer het gevoel dat ik een spannende roman heb gelezen dan een thriller. Ongeveer op driekwart van het boek betrap ik me er ook op dat voor mij de vaart er een beetje uit gaat. Dit komt waarschijnlijk omdat sommige zaken herhaald worden, dit weliswaar vanuit een ander perspectief. Door deze ‘herhalingen’, gezien vanuit de standpunten van Alice, Naomi of Kat, komen voor mij deze personages ook niet helemaal tot hun recht, en dat is echt jammer! Nu lijkt het misschien alsof ik niet heb genoten van dit boek: dat is zeker niet waar! Ik heb het graag gelezen, maar had een echte thriller verwacht. Omdat Uit het oog het debuut is van Nicola Rayner zal ik haar zeker in de gaten houden en ook graag haar volgende boek gaan lezen.
Met dank aan Cargo voor het recensie exemplaar.