Als alles gedoofd is

Abigaëlle heeft geen gemakkelijke jeugd gehad, de kinderen op school vonden haar vroeger een rare vogel. Haar vader werkte hard, haar moeder zorgde voor het gezin en haar oudere broer Gabriël daar keek ze tegenop. En nu is haar broer een succesvolle kunstenaar in Parijs en volgt ze zijn leven van een afstand. Alles lijkt rustig en goed te verlopen, totdat hij Zoë ontmoet. Ondanks alles word hij verliefd op Zoë, want liefde is iets waar je niet tegen kunt vechten.

Het verhaal begint tijdens Abigaëlle haar jeugd, we zien hoe ze opgroeit en wat voor een effect haar thuissituatie op haar heeft. Wanneer er dan ook een heftige gebeurtenis plaatsvind gaan je hersenen een eigen verhaal leiden. Ik dacht dat ik wist hoe het verhaal in elkaar zat, maar man wat had ik het verkeerd.

We lezen uit het heden en verleden, door die twee verhaallijnen kom je steeds meer te weten over Abigaëlle en Gabriël hun jeugd en wat voor effect dat op hun had door de jaren heen.

Hoe Abigaëlle verteld over de begrafenis is intens voor een kind. De sfeer die er omheen hangt, hoe een kind het ervaart is heel goed beschreven. Je voelt het verdriet, het ongemak maar ook de angst om in de kist te kijken.

Door het verhaal heen komen zwaardere onderwerpen voor, maar door de fijne schrijfstijl leest het verhaal verrassend makkelijk. De personages zijn goed uitgewerkt en realistisch neergezet. Tijdens de eerste helft had ik het idee dat ik wist waar het verhaal heen ging. Niets was minder waar, want waar kwam die enorme plotwending aan het einde ineens vandaan? Had ik iets gemist? Nee, niets gemist. Deze zag ik gewoon totaal niet aankomen.

Als alles gedoofd is, is een origineel, realistisch emotioneel verhaal met een enorme wending aan het einde. Toen ik het boek uit had, moest ik even slikken.

Bedankt Heerlijk romans lezen en Xander Uitgevers voor het mooie recensie exemplaar en de leuke readalong.