Lezersrecensie
een geweldig boek, om in één ruk uit te lezen
Voor de grenzeloze leesclub las ik Wilde gok van Johnny Bollé. Het is het eerste kennismaking met deze auteur voor mij.
Op de cover staat een man op die over een drempel stapt in een Mediterraan landschap. Is de man met de hoed de hoofdpersoon? Neemt zijn karakter ook letterlijk een grote stap?
In combinatie met de dubbelzinnige titel straalt het geheel iets raadselachtigs uit.
De opdeling in korte hoofdstukjes is overzichtelijk en maakt duidelijk vanuit welk perspectief en in welk jaar de gebeurtenissen zich voltrekken. Het boek speelt zich in de jaren zeventig af, ver voor de internet tijd. De lezer krijgt gedoseerd nadere informatie over wat zich allemaal eerder heeft afgespeeld en hoe dat zich verhoudt tot het heden. De nevel van het verleden trekt geleidelijk op en onthult schokkende feiten.
In het eerste hoofdstuk is het aan een hond te wijten dat de vrouw het riool bij het strand wordt ingelokt. Voor een schrijver is een hond altijd goed te gebruiken, een dier laat zich niet foppen door vermommingen en loopt gedreven door geur altijd op personen af die bekend zijn.
Hoofdpersonen zijn moeder Celeste, die het familiefortuin er in no time doorheen heeft gejaagd, en haar dochters Beau en Manon een resp. moeders- en vaderskind. Ze wonen samen in een villa aan de Rivièra. Manon bewoont met haar man de bovenverdieping. Na de dood van vader krijgt Beau de meeste aandacht van Celeste. Jaloezie komt al snel om de hoek kijken.
Verder speelt de Italiaanse zuster van Celeste, Donatella een rol.
De gokverslaving van Celeste drijft haar in de armen van een drugssyndicaat en ze schroomt niet het leven van haar favoriete dochter Beau in gevaar te brengen. Beau wordt door haar moeder de zangwereld in geduwd, eerst klassiek, maar dat wordt vrij snel moderne muziek.
De spanning in de opbouw sleurt je het boek binnen. Wie is die man en hoezo is dit niet zijn eerste slachtoffer? De schrijver doseert, ook via de flashbacks de informatie goed. Wat heeft de vrouw met geheugenverlies met de hoofdpersonen te maken? Steeds meer stukjes van de puzzel worden zichtbaar. Tot er aan het einde die verrassende wending is, die ik niet zag aankomen. Ik heb dit boek in één ruk uitgelezen omdat ik wilde weten hoe t nu zat.
De auteur laat zien dat een gok/ drugs verslaving gemakkelijk tot iemands ondergang kan leiden. Al snel vervallen morele waarden uit de noodzaak om geld bij elkaar te sprokkelen voor een verslaving. Personages belanden daardoor aan de zelfkant van het leven waar scrupules geen rol meer spelen. In de context van het boek komen deze thema’s goed tot zijn recht. Je ziet hoe het van kwader tot erger en steeds gewetenlozer wordt.
Een geweldig boek, vol duistere plannen en onverwachte wendingen, om in één ruk uit te lezen.
Op de cover staat een man op die over een drempel stapt in een Mediterraan landschap. Is de man met de hoed de hoofdpersoon? Neemt zijn karakter ook letterlijk een grote stap?
In combinatie met de dubbelzinnige titel straalt het geheel iets raadselachtigs uit.
De opdeling in korte hoofdstukjes is overzichtelijk en maakt duidelijk vanuit welk perspectief en in welk jaar de gebeurtenissen zich voltrekken. Het boek speelt zich in de jaren zeventig af, ver voor de internet tijd. De lezer krijgt gedoseerd nadere informatie over wat zich allemaal eerder heeft afgespeeld en hoe dat zich verhoudt tot het heden. De nevel van het verleden trekt geleidelijk op en onthult schokkende feiten.
In het eerste hoofdstuk is het aan een hond te wijten dat de vrouw het riool bij het strand wordt ingelokt. Voor een schrijver is een hond altijd goed te gebruiken, een dier laat zich niet foppen door vermommingen en loopt gedreven door geur altijd op personen af die bekend zijn.
Hoofdpersonen zijn moeder Celeste, die het familiefortuin er in no time doorheen heeft gejaagd, en haar dochters Beau en Manon een resp. moeders- en vaderskind. Ze wonen samen in een villa aan de Rivièra. Manon bewoont met haar man de bovenverdieping. Na de dood van vader krijgt Beau de meeste aandacht van Celeste. Jaloezie komt al snel om de hoek kijken.
Verder speelt de Italiaanse zuster van Celeste, Donatella een rol.
De gokverslaving van Celeste drijft haar in de armen van een drugssyndicaat en ze schroomt niet het leven van haar favoriete dochter Beau in gevaar te brengen. Beau wordt door haar moeder de zangwereld in geduwd, eerst klassiek, maar dat wordt vrij snel moderne muziek.
De spanning in de opbouw sleurt je het boek binnen. Wie is die man en hoezo is dit niet zijn eerste slachtoffer? De schrijver doseert, ook via de flashbacks de informatie goed. Wat heeft de vrouw met geheugenverlies met de hoofdpersonen te maken? Steeds meer stukjes van de puzzel worden zichtbaar. Tot er aan het einde die verrassende wending is, die ik niet zag aankomen. Ik heb dit boek in één ruk uitgelezen omdat ik wilde weten hoe t nu zat.
De auteur laat zien dat een gok/ drugs verslaving gemakkelijk tot iemands ondergang kan leiden. Al snel vervallen morele waarden uit de noodzaak om geld bij elkaar te sprokkelen voor een verslaving. Personages belanden daardoor aan de zelfkant van het leven waar scrupules geen rol meer spelen. In de context van het boek komen deze thema’s goed tot zijn recht. Je ziet hoe het van kwader tot erger en steeds gewetenlozer wordt.
Een geweldig boek, vol duistere plannen en onverwachte wendingen, om in één ruk uit te lezen.
3
Reageer op deze recensie