Lezersrecensie
Kneiterhard crossen in de Achterhoek
De beesten is de opwindende debuutroman van Gijs Wilbrink. Hij heeft er menig nachtje over geslapen, want hij is acht jaar bezig geweest aan dit eerste boek. Wilbrink woont in De Achterhoek en hij laat het verhaal zich daar ook afspelen. Hij gebruikt in zijn verhaal dan ook af en toe het dialect van de streek.
De beesten is een op het eerste oog gecompliceerde roman, maar als de lezer even doorleest, wordt de structuur steeds helderder. Er zijn twee verhaallijnen die natuurlijk een keer bij elkaar moeten komen.
Het verhaal gaat over een lokale criminele familie, de Kellers, waarin Tom Keller de hoofdrol speelt maar nauwelijks zelf aan het woord komt. Hij moet van zijn criminele ooms al op negenjarige leeftijd een konijn dat ze gestroopt hebben dood schieten. Dat is meteen een lugubere start in zijn leven dat toch al niet zo vrolijk zal verlopen.
Tom is later verzot op motocrossen en rijdt "oerend hard" over de Achterhoekse zandpaden. Hij wordt al snel veel beter dan zijn nare oom Sjarrel, die dat overigens maar slecht kan verkroppen. Toms loopbaan op de motorfiets krijgt een ongewenst einde als hij dicht in de buurt van zijn huis een liefdadigheidswedstrijd organiseert en rijdt en daarbij ernstig gewond raakt.
De tweede verhaallijn is die van Toms dochter Isa (18 jaar oud) die als enige van de familie Keller het Gelderse milieu ontvlucht en in Utrecht kunstgeschiedenis gaat studeren. Ze heeft er een vriendin die bezeten is van illegale activiteiten om dieren te bevrijden. De beesten (hier wordt bedoeld de nertsen die de Kellers fokken) moeten het ontgelden.
Isa die verslaafd is aan drugs keert na vier maanden al weer naar haar geboortedorp, want haar vader Tom is op 1 januari ineens 'kwijt'. Ze moet naar huis komen van haar moeder, maar Isa wil dan wel eens weten hoe de vork in de steel zit in de familie: oom Sjarrel ligt overhoop met de politie, opa Frank zit levenslang opgesloten voor een moord en Isa's moeder en tante hebben een rol gespeeld bij het motor ongeluk. Ze weet zelf van vroeger vrijwel niets.
Zoals het hoort komen de twee verhaallijnen steeds dichter bij elkaar en ze vallen uiteindelijk samen als Isa (de personale vertelster) en haar tante Annie ( de ik-vertelster) elkaar ontmoeten. Dat leidt uiteindelijk tot een gewelddadige apotheose die een beetje doet denken aan de overbekende situatie in een Amerikaanse western wanneer boef en held elkaar voor de kroeg ontmoeten. Wie trekt het eerste zijn pistool?
Ik zal hier het einde op deze plaats niet verklappen.
De beesten is een spannende en interessante debuutroman, maar soms maakt ook de schrijver Wilbrink te veel toeren omdat hij misschien te veel gas geeft.. Een beetje minder had m.i. gekund bij het doseren van de gegevens. Het gevaar bestaat namelijk dat lezers daardoor afhaken. Maar 'De beesten' het blijft een heel lezenswaardig boek en hopelijk heeft de nog jonge auteur niet nog eens acht jaar nodig om zijn tweede roman te schrijven.
Maar als hij in zijn verhaal wat zuiniger omspringt met zijn woorden, (elementen weglaat die gemist kunnen worden) kan het volgende boek inderdaad gemakkelijk wat korter. Ook het Gelderse dorpsleven kan blijven boeien, denk ik.
De beesten is een op het eerste oog gecompliceerde roman, maar als de lezer even doorleest, wordt de structuur steeds helderder. Er zijn twee verhaallijnen die natuurlijk een keer bij elkaar moeten komen.
Het verhaal gaat over een lokale criminele familie, de Kellers, waarin Tom Keller de hoofdrol speelt maar nauwelijks zelf aan het woord komt. Hij moet van zijn criminele ooms al op negenjarige leeftijd een konijn dat ze gestroopt hebben dood schieten. Dat is meteen een lugubere start in zijn leven dat toch al niet zo vrolijk zal verlopen.
Tom is later verzot op motocrossen en rijdt "oerend hard" over de Achterhoekse zandpaden. Hij wordt al snel veel beter dan zijn nare oom Sjarrel, die dat overigens maar slecht kan verkroppen. Toms loopbaan op de motorfiets krijgt een ongewenst einde als hij dicht in de buurt van zijn huis een liefdadigheidswedstrijd organiseert en rijdt en daarbij ernstig gewond raakt.
De tweede verhaallijn is die van Toms dochter Isa (18 jaar oud) die als enige van de familie Keller het Gelderse milieu ontvlucht en in Utrecht kunstgeschiedenis gaat studeren. Ze heeft er een vriendin die bezeten is van illegale activiteiten om dieren te bevrijden. De beesten (hier wordt bedoeld de nertsen die de Kellers fokken) moeten het ontgelden.
Isa die verslaafd is aan drugs keert na vier maanden al weer naar haar geboortedorp, want haar vader Tom is op 1 januari ineens 'kwijt'. Ze moet naar huis komen van haar moeder, maar Isa wil dan wel eens weten hoe de vork in de steel zit in de familie: oom Sjarrel ligt overhoop met de politie, opa Frank zit levenslang opgesloten voor een moord en Isa's moeder en tante hebben een rol gespeeld bij het motor ongeluk. Ze weet zelf van vroeger vrijwel niets.
Zoals het hoort komen de twee verhaallijnen steeds dichter bij elkaar en ze vallen uiteindelijk samen als Isa (de personale vertelster) en haar tante Annie ( de ik-vertelster) elkaar ontmoeten. Dat leidt uiteindelijk tot een gewelddadige apotheose die een beetje doet denken aan de overbekende situatie in een Amerikaanse western wanneer boef en held elkaar voor de kroeg ontmoeten. Wie trekt het eerste zijn pistool?
Ik zal hier het einde op deze plaats niet verklappen.
De beesten is een spannende en interessante debuutroman, maar soms maakt ook de schrijver Wilbrink te veel toeren omdat hij misschien te veel gas geeft.. Een beetje minder had m.i. gekund bij het doseren van de gegevens. Het gevaar bestaat namelijk dat lezers daardoor afhaken. Maar 'De beesten' het blijft een heel lezenswaardig boek en hopelijk heeft de nog jonge auteur niet nog eens acht jaar nodig om zijn tweede roman te schrijven.
Maar als hij in zijn verhaal wat zuiniger omspringt met zijn woorden, (elementen weglaat die gemist kunnen worden) kan het volgende boek inderdaad gemakkelijk wat korter. Ook het Gelderse dorpsleven kan blijven boeien, denk ik.
5
Reageer op deze recensie
