Mijn oma was een slavin van Bert Kalle

MIJN OMA WAS EEN SLAVIN VAN BERT KALLE
Het is een persoonlijke zoektocht naar zijn roots van de schrijver.
Hij worstelt met de omschrijving van de huidskleur van de mens.
Er zijn zoveel tinten en schakeringen van kleuren, maar ik vind dit
niet zo belangrijk. Het gaat tenslotte om de mens zelf.
Ik kan me echter wel heel goed voorstellen dat getinte mensen het
veel moeilijker hebben dan blanke, in de westerse wereld.
Ontdekken dat uw over overgrootmoeder een slavin is geweest, is best
veel om te behappen. Het is een wereld waar wij eigenlijk geen voostelling van
kunnen maken.
Ik vond het dan ook een heel interessant boek.
Ik wens de schrijver veel succes en hoop dat hij alles een plaatsje kan geven.
Hij schrijft dat het als thuiskomen is als hij op Surinaamse grond land. En dat
begrijp ik heel goed. Het zijn zijn Surinaamse wortels die trekken, die zich
laten gelden.
Wat mij betreft, zie ik mijn medemens zoals hij is, ongeacht welk kleur, waar hij
vandaan komt of welk gebrek hij heeft. Iedereen verdient om met respect
behandeld te worden. Het gaat om de ziel en het hart.
Behandel uw naaste zoals u zelf wilt behandeld worden. Heb uw naaste lief.
Het is leuk dat het boek ook gedocumenteerd is.
Ik heb ervan genoten.