Lezersrecensie
Wat een meesterwerk!
"Omdat de wereld had besloten dat zacht zijn zwak was, ook al leverde in Joans ervaring zacht en buigzaam zijn veel meer op dan hard en broos zijn. Toegeven dat je bang was vroeg om meer moed dan doen alsof je dat niet was. Bereid zijn fouten te maken bracht je verder dan nooit proberen. De wereld had besloten dat feilbaar zijn zwak was. Maar we zijn allemaal feilbaar. Alleen de sterken accepteren dat ook."
Dit boek: wat een meesterwerk! Atmosphere was mijn eerste kennismaking met Taylor Jenkins Reid en het smaakt naar meer. Het was zó goed dat ik er expres langer over heb gedaan; ik wilde gewoon niet dat het verhaal zou eindigen. De unieke setting (het NASA-spaceshuttleprogramma in de jaren '80), de complexe familiebanden en de bijzondere relaties met haar medekandidaten maakten dat ik er geen genoeg van kon krijgen.
Het boek begon meteen pakkend met een vooruitblik op 29 december 1984, de datum van vlucht STS-LR9 (de derde missie van de spaceshuttle Navigator). Het hele verhaal bouwt toe naar deze missie, en af en toe volgen er kleine fragmenten die steeds zenuwslopender werden. Af en toe zat ik letterlijk op het puntje van mijn stoel en ik heb zelfs wat tranen gelaten. Reid heeft zoveel diepgang in dit verhaal verwerkt en het snijdt belangrijke thema's aan zoals feminisme en seksualiteit. De personages werden levensecht neergezet en al snel bouwde ik een band op met Joan, een bijzondere en krachtige vrouw vol wijsheden, met een bewondering voor de ruimte. Haar bijzondere inzet was inspirerend en haar band met haar nichtje was hartverwarmend, al moet ik zeggen dat ik soms ook emotioneel werd omdat ik met haar nichtje te doen had, want wat is haar zus Barbara een vreselijk mens. Echt bijzonder hoe Reid zoveel diepgang en emotionele gelaagdheid wist te verwerken in de personages. Je gaat personages zoals Joan, Frances, Vanessa, Hank en Griff echt in je hart sluiten. Ook vond ik het erg interessant om meer te leren over astronomie en ruimtevaart. Ik heb hierdoor veel nieuwe termen en afkortingen geleerd. Echt chapeau voor hoeveel kennis Reid voor dit boek heeft vergaard.
Het is een prachtig boek over vriendschap, moed, zelfontdekking, feminisme, hoop en de kracht van liefde. Ik kan het dan ook aan iedereen aanraden.
Dit boek: wat een meesterwerk! Atmosphere was mijn eerste kennismaking met Taylor Jenkins Reid en het smaakt naar meer. Het was zó goed dat ik er expres langer over heb gedaan; ik wilde gewoon niet dat het verhaal zou eindigen. De unieke setting (het NASA-spaceshuttleprogramma in de jaren '80), de complexe familiebanden en de bijzondere relaties met haar medekandidaten maakten dat ik er geen genoeg van kon krijgen.
Het boek begon meteen pakkend met een vooruitblik op 29 december 1984, de datum van vlucht STS-LR9 (de derde missie van de spaceshuttle Navigator). Het hele verhaal bouwt toe naar deze missie, en af en toe volgen er kleine fragmenten die steeds zenuwslopender werden. Af en toe zat ik letterlijk op het puntje van mijn stoel en ik heb zelfs wat tranen gelaten. Reid heeft zoveel diepgang in dit verhaal verwerkt en het snijdt belangrijke thema's aan zoals feminisme en seksualiteit. De personages werden levensecht neergezet en al snel bouwde ik een band op met Joan, een bijzondere en krachtige vrouw vol wijsheden, met een bewondering voor de ruimte. Haar bijzondere inzet was inspirerend en haar band met haar nichtje was hartverwarmend, al moet ik zeggen dat ik soms ook emotioneel werd omdat ik met haar nichtje te doen had, want wat is haar zus Barbara een vreselijk mens. Echt bijzonder hoe Reid zoveel diepgang en emotionele gelaagdheid wist te verwerken in de personages. Je gaat personages zoals Joan, Frances, Vanessa, Hank en Griff echt in je hart sluiten. Ook vond ik het erg interessant om meer te leren over astronomie en ruimtevaart. Ik heb hierdoor veel nieuwe termen en afkortingen geleerd. Echt chapeau voor hoeveel kennis Reid voor dit boek heeft vergaard.
Het is een prachtig boek over vriendschap, moed, zelfontdekking, feminisme, hoop en de kracht van liefde. Ik kan het dan ook aan iedereen aanraden.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Charcoziness
Gesponsord
In 1938 vluchten de Freuds van Wenen naar Londen, waar Anna Freud weeshuizen opricht en op zoek gaat naar erkenning en hechte vriendschappen.
De jonge, verloren Ambre komt na een mislukte zelfmoordpoging in een hotel in de bergen terecht, waar ze zichzelf en het leven opnieuw leert te ontdekken.
