Een redelijk onderhoudende Vance-achtige vertelling

Ik ben een liefhebber van 'oude' sf en ook van Jack Vance. Het boek van Peter Schaap staat in die traditie, zoals door veel recensies wordt opgemerkt: een groot heelal met vele werelden en culturen, exotische personen en plaatsen. Ik had dan ook best hoge verwachtingen. Die zijn helaas maar ten dele uitgekomen. De zwakten van het boek zijn te groot om het een topper te maken.

Eerst de zeker aanwezige sterke kanten: Schaap is een uitstekende verteller, hij maakt mooie verhaallijnen, heeft een prima fantasie en kan goed gebruik maken van bekende thema's om die samen te smeden tot een intrigerend verhaal. De wereld van een sf-verhaal is noodzakelijkerwijs technologisch, maar in het verhaal is de economisch draad van meer belang. Dat is ook bij Vance vaker het geval, Schaap is een ervaren verteller die deze dubbele wereld goed beschrijft.

Jammer genoeg zijn er ook wat zwaktes.

Het taalgebruik zeker in de eerste tientallen pagina's is onnodig bloemrijk, met overtollig gebruik van bijwoorden en bijvoeglijke naamwoorden. Het wordt overdreven Vance-iaans, Het maakte op mij meer de indruk van een maniertje dan dat het nuttig is voor de sfeer of het verhaal. Mede door het taalgebruik duurt het een tijdje voor het boek op gang komt en de verhaallijn zich ontwikkelt. Als het boek daarna eenmaal op gang komt, wordt het taalgebruik minder bloemrijk en krijgt de goede verteller Schaap de ruimte om zijn wereld te bouwen. Dat doet hij deskundig en boeiend.

Ik had in de loop van het boek wat last van de 'er was namelijk'-momentjes. Iedere lezer kent kent die, soms zijn ze onvermijdelijk: de momenten dat de verteller iets onbekends of nieuws moet introduceren omdat het voor het begrip van het verhaal nodig is. Onontkoombaar, ja, in sf waarschijnlijk wel. Maar teveel gaf mij het gevoel van een geïmproviseerde opbouw.

Het slot heeft voor mij teveel een deus-ex-machina-karakter. In de loop van het verhaal worden wel wat hints gegeven - dat die beestjes er iets mee te maken hebben is wel te verwachten. Maar ik heb graag achteraf een 'o, ja' gevoel. Dat was er hier niet. De dimensie waarin de ontknoping volgt is voor mij teveel fantasy of zelfs horror, dat paste voor mij niet bij de wereld die in de eerste 80% van het boek is gebouwd. Ik vond de ontknoping daardoor teleurstellend - Schaap heeft na de ontknoping nog een hoofdstuk nodig om draadjes af te hechten, volgens mij is dat een direct gevolg van het feit dat de ontknoping eigenlijk niet goed bij het boek past.

Een beetje dubbel dus. Maar wel met de uitdrukkelijke uitnodiging voor sf- en Vance-liefhebbers om het te lezen. Het boek biedt voldoende om je uit te dagen om een eigen mening te vormen.