De dode kamer is het eerste deel van een trilogie en het debuut van Bronja Hoffschlag.
De schrijfstijl van Bronja Hoffschlag is gemakkelijk, vloeiend en zij heeft een groot inlevingsvermogen. Je leest over de onmacht van Lennart en Misha en je wordt als het ware in hun hoofd getrokken waar je alles leest en hoort over hun meningen en denkwijze. Ook de personen in de nabijheid van de broers zoals Maren, Ilse, Russell, Jamie, en Donald worden uitstekend beschreven en zijn echte personen.
De dode kamer leest als een trein, eenmaal in het boek begonnen kun je niet meer stoppen met lezen en ben je verloren voor alles en nog wat. De film is begonnen en je maakt het mee, je staat erbij en kijkt ernaar. Misha en Lennart gaan onder je huid zitten, je hebt kippenvel van een aantal beschrijvingen en hoofdstukken en ik was totaal overdonderd . Het boek is een sneltrein die doordendert en eenmaal op het eindstation dendert de echo nog na. Ik was totaal onder de indruk en droomde ’s nacht over dit boek.
De dode kamer is een psychologische thriller die ik zeer kan aanraden. En ik kan niet wachten op deel twee van deze trilogie