Sporen op het ijs is het debuut van de Zweedse schrijver Lars Rambe.
Het is een debuut waarvan ik hoge verwachtingen had. Helaas is dat niet helemaal uitgekomen, Ik had een superspannend boek verwacht, dat is het niet als ik het begin veelbelovend. Toch is het een prettig boek om te lezen dankzij de gemakkelijke schrijfstijl en de korte hoofdstukken.
Het verhaal heeft twee tijdlijnen, de eerste tijdlijn in 1965, het jaar waarin er twee personen vermoord gevonden worden op het ijs.
De tweede tijdlijn in 2005, wanneer een journalist, Fredrik Gransjö de oude moorden uit 1965 opnieuw gaat onderzoeken.
Er zijn uitgebreide beschrijvingen van personen, gebeurtenissen, landschappen tot in de detail zoals Scandinavische schrijvers doen. In het verhaal komen veel personages voor, maar het is erg fijn dat er aan het begin van het boek een lijst staat met alle personages, maar ook wat hun relatie is tot een andere persoon.
Beide verhalen worden netjes door elkaar geweven. Het verhaal zit dan ook goed in elkaar . De personages zijn goed uitgewerkt en komen levensecht over. De schrijfstijl is prettig en leest lekker weg.
Ik heb een aantal dagen prettige leesuurtjes beleefd. En ik zal zeker zijn 2e boek lezen.
Ik geef het boek 3 sterren.