Lezersrecensie
Vlucht naar een nieuwe toekomst
Het boek is een heruitgave, de oorspronkelijke uitgave door Querido
dateert van 1947. Het werd in 1950 opgenomen in de Salamander-reeks
van de uitgever.
De Tweede Wereldoorlog is uitgebroken. Op hun vlucht naar Tanger in Marokko neemt het Nederlandse echtpaar Aart en Lies meerdere Joodse kinderen mee uit verschillende Europese landen. Ze proberen als een haveloze boerenfamilie een nieuwe toekomst op te bouwen. De aarde is dor, niets wil groeien. De Nederlandse consul in de stad kan weinig voor hen doen, op wat kleren en af en toe wat geld na. In Tanger, een broeinest van spionage, corruptie en gekonkel van diplomaten en oorlogsprofiteurs, moeten de talloze vluchtelingen het ieder voor zichzelf opnemen. In bittere armoede groeit de bijeengeraapte familie van Aart en Lies op.
Hans, zeventien jaar en zoon van een Duitse verzetsman, besluit dat hun leven in Tanger geen toekomst heeft. Aart is vanwege vechten met de politie naar de gevangenis afgevoerd. Hans neemt het besluit om met Lies, die zwanger is en de kinderen een huisje aan het strand te huren en daar een nieuw leven te beginnen. Ze verdienen wat geld met het geven van Duitse les, haak- en breiwerk, mest uitrijden, markthandel. Ondertussen zorgt de consul ervoor dat de familie ingeschreven kan worden op een boot naar Portugal om van daaruit wellicht naar Indië of Suriname te kunnen vertrekken.
Vlak voor ze op de boot stappen verzucht Hans: ‘Verwachtte men een normale wereld, nadat deze oorlog uitgevochten was…? Was er ooit iets goed uit haat geboren? En wist men dan niet, dat de ene helft der mensheid de andere helft haatte? En hoe kwam het, dat hij dit wist en anderen niet?’ (Citaat uit de uitgave van 1950). De boot vertrekt uiteindelijk zonder hem.
Niet alleen de volstrekt halfslachtige pogingen van Aart en Lies om als volwassenen een nieuw leven voor henzelf en de kinderen te beginnen, zijn een hoofdonderwerp van de roman. Maar ook, en misschien wel in tegenstelling daarmee, de veerkracht en de wilskracht van de kinderen, ondanks al hun uitzichtloosheid, ellende en armoede. Toch nog hoop en een toekomst voor de meeste van hen?
Dola de Jong heeft het allemaal afstandelijk en daarmee des te sterker en compassievol opgeschreven.
De Tweede Wereldoorlog is uitgebroken. Op hun vlucht naar Tanger in Marokko neemt het Nederlandse echtpaar Aart en Lies meerdere Joodse kinderen mee uit verschillende Europese landen. Ze proberen als een haveloze boerenfamilie een nieuwe toekomst op te bouwen. De aarde is dor, niets wil groeien. De Nederlandse consul in de stad kan weinig voor hen doen, op wat kleren en af en toe wat geld na. In Tanger, een broeinest van spionage, corruptie en gekonkel van diplomaten en oorlogsprofiteurs, moeten de talloze vluchtelingen het ieder voor zichzelf opnemen. In bittere armoede groeit de bijeengeraapte familie van Aart en Lies op.
Hans, zeventien jaar en zoon van een Duitse verzetsman, besluit dat hun leven in Tanger geen toekomst heeft. Aart is vanwege vechten met de politie naar de gevangenis afgevoerd. Hans neemt het besluit om met Lies, die zwanger is en de kinderen een huisje aan het strand te huren en daar een nieuw leven te beginnen. Ze verdienen wat geld met het geven van Duitse les, haak- en breiwerk, mest uitrijden, markthandel. Ondertussen zorgt de consul ervoor dat de familie ingeschreven kan worden op een boot naar Portugal om van daaruit wellicht naar Indië of Suriname te kunnen vertrekken.
Vlak voor ze op de boot stappen verzucht Hans: ‘Verwachtte men een normale wereld, nadat deze oorlog uitgevochten was…? Was er ooit iets goed uit haat geboren? En wist men dan niet, dat de ene helft der mensheid de andere helft haatte? En hoe kwam het, dat hij dit wist en anderen niet?’ (Citaat uit de uitgave van 1950). De boot vertrekt uiteindelijk zonder hem.
Niet alleen de volstrekt halfslachtige pogingen van Aart en Lies om als volwassenen een nieuw leven voor henzelf en de kinderen te beginnen, zijn een hoofdonderwerp van de roman. Maar ook, en misschien wel in tegenstelling daarmee, de veerkracht en de wilskracht van de kinderen, ondanks al hun uitzichtloosheid, ellende en armoede. Toch nog hoop en een toekomst voor de meeste van hen?
Dola de Jong heeft het allemaal afstandelijk en daarmee des te sterker en compassievol opgeschreven.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Chris Huinder
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
