Boeiende thriller met wel wat manco's

Ik wilde ook eens een boek van de Godfather van de Nederlandstalige psychologische thriller lezen en het werd dus deze.

René Appel toont zich (zoals ik had verwacht) als een kundig verteller, die je mooi de wereld van David, advocaat in loodst. Het verhaal gaat lekker snel en Appel is zeer goed in het neerzetten van realistische dialogen; daarvan kan ik zeker veel van hem leren.

Van René Appel weet ik dat hij gewend is zijn verhalen op te bouwen rond een ‘conflict’ dat steeds meer uit de hand loopt en dat blijkt ook duidelijk uit dit boek. David komt namelijk al snel steeds meer in problemen: mede als gevolg van zijn gokschulden wordt hij steeds meer in de armen gedreven van een Holleeder-achtige onderwereldfiguur en bovendien gaat zijn vrouw vreemd. En zo loopt alles in de soep, precies zoals je kon verwachten…

Wat ik bij dit boek echter minder snapte, was waarom Appel eigenlijk nu specifiek dit verhaal wilde vertellen. Wat is eigenlijk het bijzondere gegeven van dit boek? Dat kon ik toch niet echt vinden. Het hele plot van een ambitieus advocaatje dat zich steeds meer ontpopt als ‘mafia-maatje’, tja, dat is toch niet heel bijzonder….

Een ander puntje waar ik moeite mee had was de geloofwaardigheid. Appel geeft er blijk van zeer gedegen research te hebben gedaan naar het juridische wereldje waarin David Driessen verkeert. Juist daarom is het jammer dat de beweegredenen van een van de hoofdpersonen nogal moeilijk zijn te doorgronden. Ik heb het dan over Hein Wesseling, de genoemde onderwereldfiguur die onze hoofdpersoon onder zijn ‘hoede’ neemt. Ik begon het steeds ongeloofwaardiger te vinden dat deze Hein zoveel tijd investeert in onze David, terwijl je van mijlenver weg ziet aankomen dat David zich in gokschulden steekt die hij nooit meer kan terugbetalen en dat Hein dus objectief gezien eigenlijk weinig aan hem heeft. Hiernaast blijft Hein zelf een nogal vlakke persoonlijkheid, want je leert letterlijk niets over hoe zijn eigen leven in elkaar steekt.

Al met al was dit boek ondanks deze mindere aspecten, echter zeker boeiend om te lezen en voor mij als amateurschrijvertje ook zeer leerzaam. Maar of ik nu meteen meer van René Appel ga lezen…?