Een verhaal dat over de pagina's danst

De New Yorkse Megan Miranda is bekend als auteur van YA-romans. Vermiste meisjes is haar eerste thriller en was in de Verenigde Staten onmiddellijk een schot in de roos.

Tien jaar geleden verliet Nicolette Farrell het landelijke stadje Cooley Ridge, na de verdwijning van haar beste vriendin Corinne. Destijds werd zij hierover aan de tand gevoeld door de politie, evenals als broer David, haar vriendje Tyler en Jackson, de vriend van het verdwenen meisje.

Alleen Nicolette verliet het claustrofobische stadje, de anderen wonen er nog steeds. Nu keert ze terug om voor haar dementerende vader te zorgen. Er is veel veranderd sindsdien. David en Laura verwachten een baby, Jackson werkt in een bar en Tyler heeft een nieuw vriendinnetje, Annaleise Carter, het meisje dat iedereens alibi was toen Corinne verdween. Maar nu is Annaleise ook spoorloos.

Aanvankelijk is het moeilijk om in het verhaal te geraken. Het begint met een gewone gebeurtenis: Nicolette (Nic) keert terug naar Cooley Ridge om de verzorging van haar dementerende vader op zich te nemen. Tot daar is alles normaal en verwacht je het vervolg van het verhaal.

Maar daar zit net het originele. Het verhaal wordt verteld van achter naar voor en dat zorgt aanvankelijk voor heel wat verwarring. We beginnen met dag 15 (de dag dat Annaleise verdwijnt) en gaan naar dag 1, de tijd daarvoor. Een vreemd gevoel. In een bepaald hoofdstuk lees je dat Nic en haar huidige vriend samen in de woonkamer zitten en in het volgend hoofdstuk is hij nog niet eens aangekomen.

Dat Vermiste meisjes origineel is, is het minste wat je kan zeggen. Je moet er wel degelijk je hoofd bijhouden. Maar dat is niet moeilijk want het boek is in zulke mooie en aangename taal geschreven dat je steeds maar verder wil lezen. De zinnen fladderen luchtig over de pagina’s en slepen je mee in een wereld van achterdocht, wederzijdse beschuldigingen, relaties, mysteries en leugens. Maar vertelt iedereen de waarheid over de verdwijning van de meisjes en de onderlinge verhoudingen? Het einde komt als een totale verrassing.

'Mensen waren als Russische matroesjka’s: de oudere versies zaten in de nieuwe verstopt. Maar al die oudere versies waren er nog, onveranderd en net buiten zicht.'

Megan Miranda daagt de lezer op een zeer intelligente manier uit, schrijft Publishers Weekly. Booklist noemt haar een aanwinst voor de thrillerwereld. Daar kan je het alleen maar mee eens zijn.

Inmiddels werd in de Verenigde Staten reeds haar tweede thriller gepubliceerd: The Perfect Stranger. Als Megan Miranda hiermee haar meer dan behoorlijk debuut kan evenaren of verbeteren, hebben we inderdaad een nieuwe naam in thrillerland waarmee terdege rekening zal moeten gehouden worden.