Landgoed Longbourn

Het boek Pride and Prejudice van Jane Austen, daar heeft bijna iedereen wel eens van gehoord en al dan niet gelezen. Waar de lezer in dat verhaal kennis maakt met de welgestelde familie Bennet, in Landgoed Longbourn krijg je vooral te maken met het wel en wee van de bedienden. Je maakt kennis met Sarah, een weesmeisje dat in deze familie te werk gesteld is en onder de hoede valt van mevrouw Hill, de huishoudster van de familie Bennet. Het is heel mooi om in dit boek van Jo Baker ook eens het verhaal vanuit deze kant te bekijken.

Landgoed Longbourn is een goed uitgewerkt verhaal. Je volgt met name het leventje van Sarah, die hard werkt voor de familie Bennet. Hoewel de dochters van de familie Bennet ongeveer van dezelfde leeftijd zijn als Sarah, zijn de verschillen enorm groot. Deze klassenverschillen worden goed en beeldend neergezet door Jo Baker en dat maakt van het verhaal een intrigerend geheel. Je leeft mee met Sarah en wens niets dan het beste voor haar. Maar het blijkt moeilijk voor de bedienden om echt voor hun eigen geluk te kunnen gaan, en om hun hart te kunnen volgen. De gesteldheid van de familie Bennet staat altijd voorop, en naarmate het boek tegen het einde liep begon ik echt te twijfelen of het verhaal wel het einde had waar ik voor Sarah zo op hoopte. Dat Jo Baker je op deze manier kan doen laten meeleven met het verhaal geeft wel weer dat ze het verhaal goed heeft neergezet en geloofwaardig heeft uitgewerkt.

Het verhaal zelf bestaat uit drie delen. In het derde deel vond ik het misschien ietwat te langdradig worden, maar het bracht nog wel een verrassing met zich mee die ik echt niet had zien aankomen. Al met al een heel boeiend en invoelend verhaal over het leven als bediende voor een welgestelde familie aan het begin van de 19e eeuw. Een verhaal over klassenverschillen, maar dat ook laat zien dat de bediende ook gewone mensen zijn die net als de hogere klassen te maken krijgt met liefde, intriges, verdriet en andere onoverkomelijke levenslessen.