Lezersrecensie
Sterrenregen
Als Dean Holder in een supermarkt Sky tegen het lijf loopt, raakt
hij helemaal van slag. Ze lijkt sprekend op zijn vroegere
buurmeisje Hope. Hope is al dertien jaar vermist en er is geen dag
voorbij gegaan dat hij niet aan haar heeft gedacht en heeft gehoopt
haar weer terug te kunnen vinden. Maar Sky kent noch Dean, nog een
al dan niet gedeeld verleden. Maar hoe meer ze samen op trekken,
hoe meer Dean begint te twijfelen. Is ze Hope, of is ze Sky? En als
Hope vroeger altijd zo ongelukkig was, en Sky nu zo gelukkig, wil
hij dan wel dat ze Hope is? Of is het toch beter, als ze maar
gewoon Sky blijkt te zijn?
Na het lezen van Sterrenhemel keek ik erg uit naar het lezen van dit boek. Sterrenhemel had mij echt positief verrast en bleek veel meer te zijn dan ik ervan verwacht had. Het verhaal had karakter en de hoofdpersonen spraken erg aan. Toen ik na het lezen van dit boek begreep dat er ook nog dit boek Sterrenregen was, wilde ik het graag lezen.
Maar toen ik eenmaal in Sterrenregen begon, was ik er eigenlijk niet meer zo zeker van. Het vertelt namelijk hetzelfde verhaal als Sterrenhemel, maar dan bekeken vanuit het perspectief van Dean (en Sterrenhemel vertelt het verhaal vanuit Sky). Ik was bang dat het feit dat je al weet waar het verhaal heen gaat, afbreuk zou doen aan het geheel, en dat ik daarom misschien toch beter niet deze versie van het verhaal kon lezen.
Maar net zoals dat Sterrenhemel mij positief verraste, zo ook Sterrenregen. Het deed helemaal geen afbreuk aan het verhaal om het nu vanuit Dean zijn perspectief te zien, het was eerder een verrijking. Het voegt echt iets toe aan het oorspronkelijke verhaal van Sky. En dat je al weet wat er gaat gebeuren, is geen probleem, omdat je het nu juist vanuit de andere kant meemaakt. Het enige minpuntje aan dit verhaal vond ik, dat ik het idee had dat de hoogtepunten van het verhaal iets sneller afgeraffeld werden dan in Sterrenhemel. Maar misschien ligt dat dan weer aan het feit dat je het verhaal al kent.
Hoe dan ook, Colleen Hoover maakt ook van dit boek weer een goed verhaal. Dean en Sky blijven krachtige en prachtige personages en de liefde die tussen hen twee groeit is op een hele mooie manier weergegeven. Het is dan ook een verrukking om over hen te mogen lezen.
Na het lezen van Sterrenhemel keek ik erg uit naar het lezen van dit boek. Sterrenhemel had mij echt positief verrast en bleek veel meer te zijn dan ik ervan verwacht had. Het verhaal had karakter en de hoofdpersonen spraken erg aan. Toen ik na het lezen van dit boek begreep dat er ook nog dit boek Sterrenregen was, wilde ik het graag lezen.
Maar toen ik eenmaal in Sterrenregen begon, was ik er eigenlijk niet meer zo zeker van. Het vertelt namelijk hetzelfde verhaal als Sterrenhemel, maar dan bekeken vanuit het perspectief van Dean (en Sterrenhemel vertelt het verhaal vanuit Sky). Ik was bang dat het feit dat je al weet waar het verhaal heen gaat, afbreuk zou doen aan het geheel, en dat ik daarom misschien toch beter niet deze versie van het verhaal kon lezen.
Maar net zoals dat Sterrenhemel mij positief verraste, zo ook Sterrenregen. Het deed helemaal geen afbreuk aan het verhaal om het nu vanuit Dean zijn perspectief te zien, het was eerder een verrijking. Het voegt echt iets toe aan het oorspronkelijke verhaal van Sky. En dat je al weet wat er gaat gebeuren, is geen probleem, omdat je het nu juist vanuit de andere kant meemaakt. Het enige minpuntje aan dit verhaal vond ik, dat ik het idee had dat de hoogtepunten van het verhaal iets sneller afgeraffeld werden dan in Sterrenhemel. Maar misschien ligt dat dan weer aan het feit dat je het verhaal al kent.
Hoe dan ook, Colleen Hoover maakt ook van dit boek weer een goed verhaal. Dean en Sky blijven krachtige en prachtige personages en de liefde die tussen hen twee groeit is op een hele mooie manier weergegeven. Het is dan ook een verrukking om over hen te mogen lezen.
1
Reageer op deze recensie