Roman met originele verteller

Leo van Bergen is medisch-historicus. Hij schrijft voornamelijk over koloniale geneeskunde en oorlogsgeneeskunde. Over de oorlog van 1914-1918 schreef hij eerder het non-fictie verhaal “zacht en eervol”en het fictieve ‘ onder sterven’. Ook vertaalde hij Engelse gedichten geschreven door WO1-verpleegsters.

Zelf verpleegkundige vind ik het interessant om verhalen over verpleegkundige in de meest uiteenlopende werkvelden en situaties te lezen dus toen dit boek op mijn pad kwam was mijn nieuwsgierigheid wel gewekt. Met name ook door het bijzondere perspectief wat gekozen is voor de verteller van dit verhaal.

Inhoud

Her verhaal gaat over vijf verpleegsters in een hospitaal in de Eerste Wereldoorlog. De vijf ontmoeten elkaar aan het begin van de oorlogen werken in een tot hospitaal getransformeerde oude ruÏne, die door de verpleegsters ‘ons kasteel ‘ wordt genoemd. Naast mooie momenten dleen ze ook heel veel vreselijke momenten. Het werk is zwaar en onder erbarmelijke omstandigheden. Een van de verpleegsters is Roos. Tegen de wil van haar ouders vertrekt ze naar het front. Het verhaal wordt verteld door de jurk van Roos. De jurk nomet haar ‘de prinses die haar warm houdt’.

Leeservaring

Ik lees best veel oorlogsromans en ben blij dat er steeds meer verhalen over de Eerste Wereldoorlog verschijnen. Vroeger tijdens de geschiedenislessen werd het slecht benoemt en lag de nadruk op de Tweede Wereldoorlog. Aangetrokken door het onderwerp en het bijzondere perspectief wilde ik dit boek graag lezen. Je merkt meteen dat het tijdsbeeld en de situaties goed omschreven zijn en zeer beeldend. De auteur maakt het niet mooier dan het is en verwerkt zijn research en kennis in het verhaal. Soms verzandt het hier ook een beetje in doordat sommige stukken wat veel van het zelfde worden en iets minder pakkend lezen daardoor. Ook kan ik mij voorstellen dat sommige lezers hierdoor af zullen haken, of door de gruwelijkheden die de verpleegkundige voor ogen kregen.

Omdat ik zelf in de zorg werk lees ik denk anders over de verpleegkundige en wat zij voor hun kiezen krijgen dan iemand die niet uit de zorg komt. Je gaat denk onbewust vergelijken met hoe het nu is en wat zij toen voor ogen /handen kregen. Wat ik zelf leuk vind om een stuk vakgeschiedenis te lezen. Daarnaast vind ik de keuze om ‘de jurk ‘het verhaal te laten vertellen erg leuk en origineel. Het geeft een zeer nuchtere kijk op de situatie. Een beetje afstand maar ook weer niet.

Over het algemeen vind ik het een bijzonder en originele vertelwijze waarbij wel wat stukken waren die het leestempo er wat uit haalde, iets wat je bij een roman liever niet hebt. Voor mijn gevoel leek het of de auteur soms wat moeite had om fictie en non-fictie wat meer van elkaar te scheiden waardoor het niet het tempo kreeg wat je zou willen in een fictieve roman.

Voor mij persoonlijk is het wel een van de meest originele romans die ik mocht lezen dit jaar en we zijn pas op de helft.