spannend en origineel

Titel Donker ijs
Auteur Erik Jan Hoeve
Uitgeverij Boek scout

Met ‘donker ijs’ (2024) brengt Erik Jan Hoeve weer een spannende thriller uit. Het is zijn derde thriller en ook hier vind je personages terug uit zijn vorige twee titels ( donker licht & donker zand). Het heeft een wat andere opzet en insteek maar zijn beeldende vertelstijl vind je hier zeker in terug. Ik las de boeken vrij snel achter elkaar waarbij ik zijn vertelstijl steeds beter vind en de insteken origineler. Hij onderscheid hierin waardoor je geen ‘dertien uit een dozijn verhaal leest’.

Inhoud
Lars heeft autisme en is een eenling, heeft geen vrienden, liefdes mislukken, kortom het leven is lastig voor hem. Wel blinkt hij uit in zijn werk. Vandaar dat hij naar een eiland boven de poolcirkel mag om onderzoek te gaan doen. Het ruige landschap en weer plus vooral aangewezen zijn op jezelf past bij hem. Zijn moeder Quinty, is aan een rolstoel gekluisterd, vreest dat Lars de situatie niet aan kan en vraag haar zus Rose om hulp. Rose ( die we kennen uit de vorige twee verhalen) heeft haar sporen verdient in speciale missies en stemt toe om per schip naar Lars te reizen. In haar zoektocht naar Lars stuit zij op een bedreigende situatie die alle logica te boven gaat.

Leeservaring
Allereerst is de cover passend bij het verhaal maar geeft ook een eerste spannende indruk. Deze cover is net als bij het eerste boek echt iets wat mij aantrok.
Voorin staan drie cilinders. Een in een driehoek vorm, een rond en een vierkant. Hieronder staan de namen Lars, Rose en Danny, wat blijkt de hoofdpersonages in dit verhaal. Boven elk hoofdstuk staat dit symbool zodat je weet waar het perspectief ligt. Origineel gedaan al loopt het verhaal toch wel door ook al zouden de symbolen je niet opgevallen zijn.
Het verhaal heeft weer een prima tempo en verschillende lagen die door elkaar heen lopen. Door de spanningsopbouw te doseren weet hij de lezer voor zich te winnen en net genoeg informatie telkens te geven zodat je door blijft lezen. Naast gebruik te maken van de omgeving spelen de karakters en de psychische gesteldheid van hen een grote rol ook dit is redelijk goed uitgewerkt. Het verhaal is wat minder strak dan zijn vorige twee boeken maar dat kan ik wel waarderen. Het neigt dit keer meer naar een psychologische thriller en daar hou ik wel van.