Een geschiedenis die niet vergeten mag worden

Ik had het voorrecht De Bestedeling van Menno Lanting al vooruit te mogen lezen en het heeft diepe indruk gemaakt. Wat meteen opvalt, is de rijkdom en zorgvuldigheid van de bronnen. Dat fundament draagt het hele werk, en maakt dat de geschiedenis niet alleen verteld wordt, maar werkelijk voelbaar is.

Lanting bouwt zijn verhaal gelaagd op: hij laat zien hoe kinderveilingen konden ontstaan, welke maatschappelijke noodzaak erachter school, welk probleem men ermee probeerde te bezweren en welke oplossingen men dacht te vinden. Daarbij belicht hij niet alleen de positie van de kinderen, maar ook die van de gezinnen die hen opnamen en van andere kwetsbare groepen in de samenleving.

Wat dit boek bijzonder maakt, zijn de vele persoonlijke verhalen. Met naam, locatie en levensloop worden de anonieme slachtoffers uit de archieven weer mensen van vlees en bloed. De cijfers en feiten krijgen zo een menselijk gezicht, soms ontroerend, soms confronterend.

De tijdsgeest wordt scherp en indringend geschetst, waardoor je als lezer niet alleen begrijpt wat er gebeurde, maar ook de logica (en tragiek) van de keuzes van toen invoelt. Het resultaat is een breed en genuanceerd beeld van een beladen hoofdstuk uit de Nederlandse geschiedenis, een geschiedenis die niet vergeten mag worden.