Ochtend en avond

Dit is mijn 2 de boek dat ik van deze auteur lees. Eerder las ik al een schitterend wit.
Ook in dit boek heeft de auteur zijn eigen schrijfstijl en ik had het dan ook lastig met die steeds terugkerende zinnen. Ik kreeg er een punthoofd van en ik vond het dan ook niet aangenaam om te lezen terwijl het wel een prachtig verhaal is over wedergeboorte, verlies en vriendschap.

Wanneer Johannes wakker wordt voelt hij dat dit een andere dag zal worden, alles is hetzelfde maar toch maar niet. Hij heeft zijn routine, zijn koffie, zijn shagje, een boterhammetje met bruine geitenkaas en vervolgens zijn wandeling naar de haven waar hij zijn goede vriend Peter ontmoet, ware het niet dat deze een tijd terug gestorven is. Samen maken ze een boottocht en halen ze herinneringen naar boven maar ergens voelt Johannes dat er iets niet klopt en begrijpt het niet.

Ik heb het wel graag gelezen maar de schrijfstijl ligt me gewoon niet.