Uniek

"Het Amazone-dagboek" viel mij op in de etalage van de boekhandel, door de cover en de titel. Het is een mooi vormgegeven boekje met een bijzondere insteek. Een soort van ecologische whodunnit.
Het is geschreven met nauwgezette aandacht voor detail en dompelt lezers onder in een verhaal dat wetenschappelijke verwondering combineert met een boeiende verhaallijn.
Een van de sterke punten is dat het tegelijkertijd ‘educatief’ en onderhoudend is, waardoor het een uitstekende keuze is voor natuurliefhebbers als mensen die op zoek zijn naar een dieper begrip van ecologie.
Ik had mij voorgenomen elke dag één dag in dit dagboek te lezen, maar dat lukt natuurlijk niet als het zo spannend is.
Het verhaal houdt het tempo er goed in, waardoor de lezer geboeid blijft en zich afvraagt of de hoofdpersoon antwoord krijgt op zijn vragen. Dus had ik het in een week uit.

De vorm van een dagboek is gedurfd, ongebruikelijk, maar werkt goed. Het voegt een persoonlijk tintje toe aan het verhaal, waardoor lezers het gebied en de gebeurtenissen ervaren door de ogen van de hoofdpersoon. Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik het een indrukwekkend boekje vindt, dat moeilijk met iets anders is te vergelijken.
Qua stijl deed het mij denken aan de fact-based fiction van de onvolprezen Annejet van der Zijl, qua informatiedichtheid, maar ook vanwege het moderne onderwerp, want hoeveel fictie ken je die gaat over de bedreiging van onze natuur?
De novelle slaagt er ook in om belangrijke milieuboodschappen over te brengen. Door de ervaringen van de hoofdpersoon wordt de lezer zich bewust van de kwetsbaarheid van het ecosysteem van het regenwoud en de dringende noodzaak om natuur te behouden.

De beknoptheid doet sommige lezers wellicht verlangen naar meer. In die zin is het misschien een makkelijke opstap naar andere, zwaardere boeken. Fans van natuur- en eco-fictie zullen dit boek ongetwijfeld heerlijk vinden.