Waardevolle feiten

Jagers konden decennialang ongestoord hun gang gaan, maar met de terugkeer van de wolf staat de 'noodzaak' van de menselijke jager weer ter discussie.
"Jagerslatijn" van Nettie Dekker, uitgegeven door de Koninklijke Nederlandse Natuurhistorische Vereniging, is een boeiend en tot nadenken stemmend boekje dat lezers bekend maakt met de duistere wereld van (plezier)jagers. Door nauwgezet onderzoek presenteert Dekker een veelzijdige verkenning van de jachtgemeenschap, waarbij ze zich verdiept in de tradities, uitdagingen en ethische dilemma's.
Waar "In een groen knollenland" van Bibi Dumon Tak een persoonlijke en gevoelsmatige verkenning is, is dit boek meer journalistiek en cijfermatig.

Zodra het in het boek gaat over tellingen en jachtdoelen duizelt het mij even. Want wat blijkt? Jagersclubjes worden uitsluitend gecontroleerd door andere jagersclubjes. Jaarlijks doen ze zelf de tellingen en stellen zelf de doelen voor volgend jaar vast. Het zogenaamde 'beheren' en 'op peil houden' van de wildstand blijkt dan een heel andere motivatie te hebben dan ieder van ons, of in ieder geval ík, dacht.

Dekker biedt lezers waardevolle inzichten in de ecologische impact van de jacht, en behandelt kwesties als natuurbehoud, natuurbeheer en het delicate evenwicht tussen menselijk ingrijpen en de invloed ervan op biotopen en ecosystemen. Haar opname van wetenschappelijke studies en interviews met natuurexperts voegt toe aan haar opzienbarende verhaal.