Meer dan 5,8 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Tastbaar beschreven emoties

Yasmen en Josiah hebben een liefde waar iedereen van droomt. Die liefde delen ze ook met hun twee kinderen, Deja en Kassim. Maar wanneer het noodlot hun familie treft, verandert alles onherstelbaar. Yasmen raakt in een depressie, Josiah richt zich op hun restaurant. Ondertussen raken ze elkaar kwijt. Tot Yasmen het niet meer aankan en de scheiding aanvraagt. Twee jaar later hebben ze een ritme gevonden in het co-ouderschap en het runnen van hun restaurant. Voorzichtig denken ze zelfs aan daten. Maar de aantrekkingskracht tussen de twee blijft groot. Zullen ze elkaar ooit écht kunnen laten gaan?

‘Voor ik je laat gaan’ is een bijzonder boek én het was volledig mijn ding. Ik hou ervan wanneer een auteur emoties op papier tastbaar weet te maken. Zeker wanneer het niet alleen om feelgood-emoties gaat, maar ook om de diepere, menselijke emoties van verdriet en verlies, want “er is maar zo weinig verschil tussen de woorden verliefd en verlies”. Ryan wist me met dit boek diep te raken.

Dat komt mede door de uitwerking van de personages. Het verhaal wordt zowel in het perspectief van Yasmen als dat van Josiah verteld. Zo heb je als lezer een breed begrip van hoe ze zich voelen. Er is bij hen allebei duidelijk heel wat verdriet, maar ook liefde te bespeuren. Voor hun kinderen, en ondanks de scheiding ook voor elkaar. 

Maar hoe sterk de liefde ook mag zijn, in een periode van diepe rouw slaagden Josiah en Yasmen er niet in troost te vinden bij elkaar. Uit dit verhaal blijkt dan ook hoe belangrijk communicatie en therapie kan zijn bij een helingsproces. Ryan heeft op een hoopvolle en betekenisvolle manier getoond hoe belangrijk het is om te blijven praten tijdens een verwerkingsproces. Ik vond het heel mooi hoe ze de waarde van een therapeut in dit verhaal heeft verwerkt. 

Dit boek heeft me van begin tot eind geboeid, heeft me laten lachen, huilen… het was een emotionele rollercoaster en ik voelde me intens verbonden met de personages. Ik voelde hun pijn door het boek heen en ik heb meermaals met ingehouden adem verder gelezen. Lees dit boek, want woorden schieten tekort hoe mooi en intens het is.

Ik mocht dit boek lezen in ruil voor mijn eerlijke mening.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van De Boeken Recensent

Gesponsord

Onder leiding van miljonair Anne helpt Jessie in 1918 bij de Franse wederopbouw door kinderbibliotheken op te zetten in omgebouwde ambulances. Totdat ze op een dag spoorloos verdwijnt.

'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'

'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.

Een hartverwarmend verhaal over vasthouden en loslaten te midden van de storm, en een vriendschap die zelfs de diepste wonden heelt. Van de auteur van Onder de magnolia.