Prachtig boek over traumaverwerking

Eden en Josh hebben nooit een eerlijke kans gekregen om een gezonde relatie op te bouwen. Tijdens het daten op de middelbare school hadden ze allebei hun eigen problemen - geheimen die in de weg stonden van hun gevoelens voor elkaar. Josh wist niet dat Eden gebukt ging onder een trauma van seksueel misbruik, terwijl Josh op zijn beurt worstelde met de alcoholverslaving van zijn vader. Inmiddels is het een paar maanden geleden dat Eden samen met twee andere meiden aangifte deed tegen haar verkrachter. Komt er stilaan ruimte in haar leven om te kiezen voor de liefde?

Na 'The way I used to be' is Edens verhaal nog een lange tijd in mijn hoofd blijven rondspoken. De manier waarop Smith Edens verhaal heeft vormgegeven had een indruk nagelaten. Ze had al een hele weg afgelegd en ik ben blij dat er een vervolg kwam op boek 1 om te weten te komen hoe het met haar gaat.

Al van bij het begin is het duidelijk dat Eden nog wordt achtervolgd door wat er is gebeurd. Daardoor heb je als lezer meteen opnieuw een band met haar. Ik vond het bovendien verademend dat het verhaal ook uit het perspectief van Josh werd verteld. Beide personages dragen een rugzakje mee en dat versterkt en bemoeilijkt tegelijk hun band.

De kracht van Smiths verhaal zit 'em dan ook in de evolutie die de personages doormaken. Ze beschrijft zorgvuldig hun emoties en dynamiek. Het is mooi om te zien hoe hun rugzak minder zwaar weegt als ze bij elkaar zijn.

'The way I am now' is dus een prachtig boek over traumaverwerking. Een mooi en waardig vervolg op 'The way I used to be'. Benieuwd naar hoe het Josh en Eden verder vergaat, want na zo'n einde verwacht ik een vervolg.

Ik mocht dit boek lezen in ruil voor mijn eerlijke mening.