Lezersrecensie
Ron Casper en de zoektocht naar stabiliteit: een thriller met gemengde gevoelens.
De in Australië geboren Marion Pauw debuteerde met de thriller 'Villa Serena'. Haar grote doorbraak volgde met 'Daglicht' in 2009, dat inmiddels in zes landen is verschenen en werd bekroond met de Gouden Strop.
In 'Hemelen' draait het om de 76-jarige Ron Casper, zijn drie kinderen en de vrouwen met wie hij in het verleden relaties heeft gehad. Elk van de personages worstelt op zijn of haar eigen manier met het aangaan van stabiele, normale relaties. Ondertussen jaagt Ron in hoog tempo het familiekapitaal erdoor, wat uiteindelijk resulteert in een ingrijpend besluit.
Pauw weet opnieuw een vlotte en toegankelijke schrijfstijl neer te zetten. De gebeurtenissen blijven relatief klein, maar de onderhuidse spanning die zij opbouwt, houdt het verhaal continu in beweging. Dit is een knappe prestatie.
Het verhaal wordt verteld vanuit het persoonlijke perspectief van de drie kinderen. Tussen de hoofdstukken door verschijnen cursief gedrukte fragmenten in de ik-vorm, waarin een onbekende dader zijn of haar gedachten deelt. Deze afwisseling in perspectief voegt een intrigerende laag toe aan het verhaal.
Hoewel het plot enkele verrassende wendingen bevat die de lezer op het verkeerde been zetten, komt de ontknoping minder overtuigend en onrealistisch over. Hierdoor blijft 'Hemelen' achter bij het eerdere werk van de auteur.
[C6][A6][W7][P5][I6][L5][E6] komt uit op drie sterren.
In 'Hemelen' draait het om de 76-jarige Ron Casper, zijn drie kinderen en de vrouwen met wie hij in het verleden relaties heeft gehad. Elk van de personages worstelt op zijn of haar eigen manier met het aangaan van stabiele, normale relaties. Ondertussen jaagt Ron in hoog tempo het familiekapitaal erdoor, wat uiteindelijk resulteert in een ingrijpend besluit.
Pauw weet opnieuw een vlotte en toegankelijke schrijfstijl neer te zetten. De gebeurtenissen blijven relatief klein, maar de onderhuidse spanning die zij opbouwt, houdt het verhaal continu in beweging. Dit is een knappe prestatie.
Het verhaal wordt verteld vanuit het persoonlijke perspectief van de drie kinderen. Tussen de hoofdstukken door verschijnen cursief gedrukte fragmenten in de ik-vorm, waarin een onbekende dader zijn of haar gedachten deelt. Deze afwisseling in perspectief voegt een intrigerende laag toe aan het verhaal.
Hoewel het plot enkele verrassende wendingen bevat die de lezer op het verkeerde been zetten, komt de ontknoping minder overtuigend en onrealistisch over. Hierdoor blijft 'Hemelen' achter bij het eerdere werk van de auteur.
[C6][A6][W7][P5][I6][L5][E6] komt uit op drie sterren.
1
Reageer op deze recensie