Luizenmoeder ontmoet Desperate housewives

Tegenwoordig één van de meest besproken onderwerpen, Expats. Wereldwijd zijn ze in elke stad alom vertegenwoordigd. En de 'originele' bewoners vinden het vooral een lastige, niet te duiden en overdreven doelgroep. Maar wie zijn die Expats nou werkelijk en is hun leventje echt zo geweldig als hun blinkende en goed verzorgde voorkomen doet vermoeden?

Dit verhaal geeft een goed inkijkje in deze besloten gemeenschap. En wat blijkt; hun wereld is niet anders dan die van de 'gewone' man of vrouw. Hun zorgen zijn alleen anders. Want financieel gaat het ze allemaal voor de wind, huizen worden vaak kant en klaar aangeleverd en er is volop personeel aanwezig om elke denkbare huishoudelijke of opvoedkundige taak uit handen te nemen, Maar daar beginnen ook meteen de problemen, want wat doe je dan de hele dag?
Dan vorm je clubjes met de andere om maar bezig te zijn, om te zien wat de andere doet (of juist niet doet), om je met je vrijwilligers taak toch nog enigszins nuttig te voelen.

Met een hele prettige schrijfstijl weet Tessa Kollen het wel en wee van de Expats-vrouwen te omschrijven. Het is geen hoogstaande literatuur, geen nagelbijtende thriller maar wel een boek wat je in een middag uitleest gewoon omdat het zo heerlijk wegleest en je wilt weten hoe het afloopt. De personages worden allemaal goed uitgeschreven, de dialogen zijn zo weergeven dat je het idee hebt er zelf aan deel te nemen en het plot is zo verrassend en origineel dat je het boek met een grote tevredenheid dichtslaat.