Healing fiction - liefde- en hoopvol

We zijn terug in Chibi Neko, wederom vol liefde, hoop en troost. Een mustread voor de fans van Before the coffee gets cold.

Als fan van healing fiction keek ik uit naar dit boek. Het was dan een extra grote verrassing dat het boek al voor de verschijningsdatum op de deurmat viel.

De magie van het Japanse restaurant is een verlengstuk van Het restaurant van de herinneringen, maar het kan absoluut los worden gelezen. Als lezer van het vorige boek herkende ik wat personages en dat voelde vertrouwd.

Het boek is verdeeld in vier verhalen. De verhalen hebben een ding gemeen: de personages zijn een dierbare verloren en verlangen om hen nog een keer te spreken. Onuitgesproken woorden kunnen dan uitgesproken worden en onbeantwoorde vragen kunnen worden beantwoord.

Het ene verhaal raakt me meer dan het andere verhaal. Twee verhalen in het bijzonder maakten iets bij me los. In de ene overleeft een personage zijn kind. Dit voelt zo oneerlijk en pijnlijk. De ander weet dat ze nog maar een paar jaar te leven heeft. Dit zet mij zelf tot nadenken.

Het boek biedt troost aan degenen die dierbaren zijn verloren. Ik vind de strekking dan ook ontzettend mooi. Het is een reminder om te leven in het hier en nu, de mensen om je heen te omarmen en lief te hebben. Je weet nooit wanneer het de laatste keer is.

Tussen de healing fiction door leerde ik nog iets over de Japanse cultuur. Het maatschappelijke probleem ‘hikokomori’ was mij voor het lezen van dit boek onbekend. Leuk om wat wijzer te zijn geworden.

Het boek leest vlot weg en is dan ook heerlijk voor tussen dikkere boeken door.

“Het liefste en allermooiste wat je voor je ouders kunt doen, is een gelukkig mens worden.”