Uiterst bijzonder en daardoor extreem goed

Wervel maakt korte metten met de gedachte dat gehandicapte personen aseksueel zijn. Dit boek is een statement; het bevindt zich in de dode hoek van het menselijk denken. Dit maakt het verhaal ook in enige mate provocerend.

Shaka Izawa wordt door haar verzorgers gezien als een dankbare, ietwat verlegen patiënt. Maar de verzorgers moesten eens weten van haar favoriete bezigheid: het schrijven van erotische verhalen.

Het boek begint krachtig door de samenkomst van een erotische verhaal en een omschrijving van de lichamelijke toestand van de hoofdpersoon. Tijdens het lezen val ik van verbazing in verbazing. Het verhaal is niet onbegrijpelijk, maar het schuurt tegen grenzen aan.

Daarnaast is het een boek van uitersten: lichamelijk beperkt, maar geestelijk vrij. De vrijheid vindt de hoofdpersoon in het schrijven. Wat niet is, kan namelijk wel op papier ont- en bestaan.

Net als de kaft bevindt het boek zich in grijs gebied. Het is goed, maar tegelijkertijd ook pijnlijk wat betreft de beperkingen van de hoofdpersoon. Het verhaal is soms grof, maar ook teder. Shaka wordt in een scène zowel letterlijk als figuurlijk blootgegeven. Dit maakt het verhaal net zo kwetsbaar als de hoofdpersoon zelf.

De lezer zal dit boek waarderen of helemaal niets vinden. Ik behoor tot de eerste groep, want het getuigt van lef als je als auteur dit in Japan uitbrengt. Ik kan dan ook alleen maar heel veel respect voor Saou Ichikawa hebben.

Het is makkelijk om te zeggen dat dit boek gestoord is, maar het is uitdagender om te zeggen dat dit boek fantastisch is. Wie het boek ook leest, of zij het nou goed of slecht vindt: er zal over worden gesproken of aan worden gedacht. Alleen dat al maakt dit boek goed en bijzonder.

Het boek telt 94 bladzijden. Dit is kort, maar voor dit verhaal precies genoeg. Zo wordt de diepte niet echt bereikt en is niets uitgekristalliseerd.

*ik ontving dit boek als recensie-exemplaar.