In ieder geval geen dertien in een dozijn

In deze roman neemt David Benioff je mee op avontuur in het door oorlog geteisterde Rusland. Hij weet van Stad der dieven een goed verhaal te maken door mooie maar treffende beschrijvingen van situaties te geven. Schokkende, trieste, gruwelijke, maar ook hele humorvolle scenes worden afgewisseld. Ook weet Benioff met deze manier van schrijven emoties en verschillende karaktertrekken op de juiste manier weer te geven.

Het verhaal begint rustig en bouwt zich mooi op qua spanning. Het einde is wat abrupt. Ondanks dat het verhaal echt uit is en afgesloten is, had er meer aandacht aan het einde besteed mogen worden. Na een paar dagen is het gevoel, dat ik het boek nog uit moet lezen, nog niet helemaal weggeëbd.

“De hele stad verhongerde, niemand had genoeg te eten, en toch vervloekte iedereen het brood, dat naar zaagsel smaakte en in de kou keihard werd. Je brak je tanden erop als je het probeerde weg te kauwen. De gezichten van dierbaren kan ik me niet meer herinneren, maar de smaak van dat brood ben ik tot op de dag van vandaag niet vergeten.” (blz. 21)

Zelf lees ik weinig boeken over de oorlog. Uit mijn comfortzone dus, maar ik werd nieuwsgierig doordat twee jonge mannen een dozijn eieren moesten zien te bemachtigen. Onmogelijk in de oorlog. Zullen ze slagen in hun missie? Ik heb in ieder geval geen spijt dat ik dit boek heb opgepakt en ben begonnen met lezen.

- 4½ sterren -