Een waardige tegenstander (e-book blz. 92)

We maken kennis met Kim Stone in Angela Marsons’ Stille schreeuw. Een eigengereide tante met een fijn team van mensen om zich heen.

De proloog is kort maar krachtig en beloofd heel wat. Het boek leest inderdaad vlot. Korte zinnen. Duidelijke taal. Je maakt kennis met veel mensen, maar je kan ze makkelijk ze uit elkaar houden.

De auteur heeft goed nagedacht over het verhaal dat ze wil vertellen en over haar hoofdpersoon en de personen om deze dame heen. Dat heeft ze goed weten neer te zetten.

“Zijn vacht was zacht en warm. Hij was eigenlijk van ons allebei, maar hij vond haar leuker. Hij verzette zich niet echt toen ik zijn bekje bedekte. En nadat hij zijn laatste adem had uitgeblazen, wachtte ik vergeefs tot ik iets voelde. (e-book blz. 90)”

Sommige personages worden wel wat abrupt geïntroduceerd en het lijkt net of er soms niet goed is nagedacht over welke plaats deze in het verhaal innemen. Dat komt af en toe wat rommelig over. Ook zitten er wat clichéachtige dingen in verwerkt. Dat is jammer, want deze dingen zorgen ervoor dat deze thriller niet tot het hogere niveau stijgt van Bryndza of Arligde.

Een leuke thriller om te lezen en ik ben nieuwsgierig of Marsons de voelbare verwachtingen van een steengoede thriller weet waar te maken in de toekomst.

Deze krijgt van mij 3½ sterren.