Wat zou jij doen als de aarde niet meer bewoonbaar is?

Wat zou jij doen als de aarde niet meer bewoonbaar is? En je leeft op een ruimteschip, waar je dus letterlijk op gevangen zit? Wat zou je doen als je een misdaad pleegt en een van de 100 mensen bent die naar de aarde terug wordt gestuurd? Zonder dat je weet of je op de aarde wel zult overleven? Die vragen staan centraal in De 100, het eerste deel van de gelijknamige serie van Kass Morgan.

Driehonderd jaar geleden is de aarde door een nucleaire aanval onbewoonbaar geraakt. Om de mensheid te redden, worden de overlevenden getransporteerd naar een enorm luchtschip. Een plek waar eigen regels gelden en zuurstof op kan raken. Mensen die veroordeeld worden, worden in detentie geplaatst. Nu worden de eerste 100 criminele kinderen terug naar aarde gestuurd. Zullen zij daar overleven?

De 100 is niet een verhaal dat over één persoon gaat. Gedurende het boek volgen we verschillende ‘stellen’, waarvan één van de twee altijd veroordeeld is. Je weet niet meteen wat de veroordeelden hebben gedaan, maar je merkt wel dat ze bijna allemaal gebukt gaan onder schuldgevoel. De gemene deler van alle personages is dan ook dat ze allemaal wel spijt hebben van iets wat ze hebben gedaan.

Het verhaal dat er het meest uitspringt is dat van Bellamy en zijn zus Octavia. De zuurstof kan op raken en daarom mogen de bewoners op het schip maar één keer zwanger raken. Wanneer Octavia geboren wordt, zijn Bellamy en zijn moeder niet alleen bang dat Octavia gevonden wordt, maar ook dat zij gedood worden voor het verraad dat ze pleegden. Octavia brengt een groot deel van haar eerste jaren in de kast door.

Clarke is een slimme meid. Ze studeert medicijnen en heeft ouders die werken als wetenschappers. Ze heeft niet zozeer iets verkeerds gedaan. Ze heeft enkel de verkeerde persoon vertrouwd. Clarke wordt opgepakt en veroordeeld. Maar op aarde komt ze goed van pas. Wie zorgt er anders voor de zieken na de landing op aarde?

En dan hebben we nog Wells en Bellamy. Allebei hebben ze eigenlijk niks fout gedaan en toch zijn ze één van de 100. Ze willen degene van wie ze het meest houden beschermen. Hoe ver ga je voor iemand, is een vraag die bij deze twee personages omhoog komt. En is het voldoende om de belangrijkste persoon in je leven koste wat het kost te beschermen? Of heeft het leven ook een keerzijde?

Langzaam maar zeker leer je door flashbacks de personages kennen; het zorgt voor een zekere verdieping. Het verklaart hun gedrag en ondanks dat sommigen echt over de streep zijn gegaan, kun je je goed inleven in de reden waarom ze veroordeeld zijn. Het verhaal is zo opgebouwd dat het soms erg spannend is. 

De 100 is een prima eerste deel van de serie. Het verhaal moet duidelijk op gang komen en met de nodige informatie wordt een en ander uitgelegd. De basis staat en heeft zeker potentie om uit te groeien tot een originele dystopia die aan zet tot denken. De vraag is of het vervolg, De 100, dag 21, een verdiepingsslag weet te maken of dat het verhaal blijft hangen in het verleden.