Trage winterreis door Duitsland

De boeken van Corina Bomann (1974) staan vaak in het teken van familieproblemen, ingepakt in een bedje van geschiedenis. Met Een wonderlijke winterreis slaat Bomann een andere weg in. In dit verhaal, vertaald door Lilian Caris, maakt hoofdpersoon Anna een rondreis door Duitsland, met als doel bij haar familie aan te komen.

Anna viert geen kerst. Ze heeft er zelfs een gruwelijke hekel aan. Normaal gesproken zoekt ze de zon op, maar nu besluit ze de kerst bij haar broertje, moeder en stiefvader door te brengen, mensen met wie zij geen goede band heeft. Alleen verloopt de reis niet voorspoedig. Anna valt in slaap in de trein, belandt ver van Berlijn en er is geen vervoer naar de Duitse stad mogelijk. Op dat moment begint Anna’s winterreis.

Het is dus duidelijk: als je een echt kerstboek verwacht, word je teleurgesteld. Anna strandt en denkt wel na over de kerst, maar het echte kerstgevoel blijft uit. Wel wordt tig keer ‘Last Christmas’ aangehaald, wat niet alleen Anna ergert, maar ook de lezer. Na het lezen van dit verhaal bestaat de kans dat je het lied van Wham! volgende kerst nog steeds beu bent.

Samen met Anna reizen we door veel plaatsen in Duitsland. Het is winter. Bomann beschrijft de plekken en geeft je het gevoel dat je er zelf aanwezig bent. Dat is de kracht van deze auteur, of ze nu een historische roman of familieroman schrijft, je ziet altijd voor je wat er gebeurt in het verhaal.

Veel meer positiefs is er niet over dit boekje te zeggen. Het is duidelijk een korter verhaal waarin Bomann niet al haar kwaliteiten in kwijt kon. Het hele verhaal kabbelt wat voort en er gebeurt vrij weinig. Nou, er gebeurt wel van alles, maar dat zijn vooral gebeurtenissen die te toevallig zijn. Het moet wel steeds misgaan op Anna’s reis, dat gevoel bekruipt je tijdens het lezen. Geen stroom, geen oplader, autopech, lege gsm. Het lijkt wel alsof alles tegenzit. En dat past niet in het verhaal. Niet als je er een ‘kerstig’ gevoel bij wil krijgen. De keuzes van Bomann voor deze pech zijn wel logisch, omdat het een reden biedt voor Anna om goed over haar verleden na te denken. Maar toch lukt het Bomann niet om de juiste diepgang in het personage Anna te stoppen.

Anna’s overpeinzingen over het verleden zijn gelukkig wel een toevoeging aan het verhaal. Zonder dat zou Een wonderlijke winterreis een boek zonder verhaal zijn. Een roadtrip door een winters landschap zonder reden. Dus het kleine beetje familiegeschiedenis redt het verhaal.

Een wonderlijke winterreis is een tegenvaller na het lezen van de historische romans van Bomann. De diepgang ontbreekt en dat maakt dat het niet als een boek van deze auteur voelt. Is dit je eerste Bomann en ga je zonder verwachtingen het verhaal in, dan zul je met een feelgoodgevoel achterblijven. De fans zijn helaas te veel verwend om blij van dit boek te worden.