Hebban recensie
Er zijn een aantal lessen te leren uit dit boek
hoewel Maria Genova nu ook weer niet té diep in de hele problematiek duikt. Dit is wellicht een gemiste kans.,Maria Genova werd in 1973 in Bulgarije geboren. Toen ze 19 was, volgde ze haar vakantieliefde naar Nederland. Ze werd freelance journaliste voor het Noord-Hollands Dagblad. Later is ze journalistiek gaan studeren in Tilburg. Ze werkt voor verschillende kranten en tijdschriften. Het was geen vooropgezet plan een boek te schrijven, toch kreeg ze het idee voor Communisme, seks en leugens toen ze er achter kwam dat er in Nederland geen enkel boek was verschenen over het leven tijdens het communisme. Door haar contacten en eigen belevenissen is dit boek tot stand gekomen. Later volgde Man is stoer, vrouw is hoer 12 jaar getrouwd met een loverboy.
Mer, 30 jaar, is opgegroeid in Bulgarije. Ze trouwt met Chris, een Nederlandse vakantieliefde. In Nederland gaat zij journalistiek studeren. Ze heeft alles wat haar hartje begeert, maar toch besluit ze bij Chris weg te gaan en terug te keren naar Bulgarije.
Daar verandert haar leven; ze past zich aan het leven van de rijken aan, hoewel ze zich hier eigenlijk ook niet echt prettig bij voelt. Als op een dag haar jeugdliefde Misha haar vanuit Rusland komt opzoeken, verandert dit haar leven drastisch. Misha haalt haar over om naar Moskou te komen, met alle gevolgen van dien
Zoals uit het voorgaande blijkt, is Vrouwen die mannen geloven deels autobiografisch. Het is een actueel verhaal over de nieuwe rijken en de maffia in de voormalige Oostbloklanden. Het communisme is grotendeels veranderd in kapitalisme en in het boek wordt de daaruit ontstane problematiek gekenschetst, uitmondend in het bekende verhaal van de rijken die steeds rijker worden en de armen die steeds armer worden.
De nieuwe rijken weten van gekkigheid niet waar ze hun geld aan moeten uitgeven; ze leiden een leeg en inhoudsloos leven en moeten constant op hun hoede zijn voor de afpersingspraktijken van de maffia. Die houden op hun beurt alles en iedereen in hun greep en bepalen in grote mate wat er gebeurt.
Mer schrikt als ze beseft dat zij in korte tijd ook veranderd is, terwijl ze diep van binnen nogal idealistisch is en mensen die het minder hebben wil helpen. Ook met dit willen helpen loopt het helemaal verkeerd af en zo leert ze de ware aard van de mensen kennen.
Dan vlucht ze als het ware naar Moskou, waar ze hoopt dat ze met haar jeugdliefde Misha een leven op kan gaan bouwen, maar ook deze droom valt al heel snel in duigen.
Mer komt er gelukkig nog net op tijd achter dat ze verkeerde beslissingen heeft genomen en dat zij voor haar dromen haar hele leven op zijn kop heeft gezet. Velen hebben dat geluk echter niet en komen daardoor vaak tragisch aan hun einde.
Er zijn een aantal lessen te leren uit dit boek, hoewel Maria Genova nu ook weer niet té diep in de hele problematiek duikt. Dit is wellicht een gemiste kans. Het onderwerp had zeker nog meer uitgewerkt kunnen worden; met 180 paginas is het letterlijk en figuurlijk een beetje dunnetjes gebleven en dat is jammer.
Mer, 30 jaar, is opgegroeid in Bulgarije. Ze trouwt met Chris, een Nederlandse vakantieliefde. In Nederland gaat zij journalistiek studeren. Ze heeft alles wat haar hartje begeert, maar toch besluit ze bij Chris weg te gaan en terug te keren naar Bulgarije.
Daar verandert haar leven; ze past zich aan het leven van de rijken aan, hoewel ze zich hier eigenlijk ook niet echt prettig bij voelt. Als op een dag haar jeugdliefde Misha haar vanuit Rusland komt opzoeken, verandert dit haar leven drastisch. Misha haalt haar over om naar Moskou te komen, met alle gevolgen van dien
Zoals uit het voorgaande blijkt, is Vrouwen die mannen geloven deels autobiografisch. Het is een actueel verhaal over de nieuwe rijken en de maffia in de voormalige Oostbloklanden. Het communisme is grotendeels veranderd in kapitalisme en in het boek wordt de daaruit ontstane problematiek gekenschetst, uitmondend in het bekende verhaal van de rijken die steeds rijker worden en de armen die steeds armer worden.
De nieuwe rijken weten van gekkigheid niet waar ze hun geld aan moeten uitgeven; ze leiden een leeg en inhoudsloos leven en moeten constant op hun hoede zijn voor de afpersingspraktijken van de maffia. Die houden op hun beurt alles en iedereen in hun greep en bepalen in grote mate wat er gebeurt.
Mer schrikt als ze beseft dat zij in korte tijd ook veranderd is, terwijl ze diep van binnen nogal idealistisch is en mensen die het minder hebben wil helpen. Ook met dit willen helpen loopt het helemaal verkeerd af en zo leert ze de ware aard van de mensen kennen.
Dan vlucht ze als het ware naar Moskou, waar ze hoopt dat ze met haar jeugdliefde Misha een leven op kan gaan bouwen, maar ook deze droom valt al heel snel in duigen.
Mer komt er gelukkig nog net op tijd achter dat ze verkeerde beslissingen heeft genomen en dat zij voor haar dromen haar hele leven op zijn kop heeft gezet. Velen hebben dat geluk echter niet en komen daardoor vaak tragisch aan hun einde.
Er zijn een aantal lessen te leren uit dit boek, hoewel Maria Genova nu ook weer niet té diep in de hele problematiek duikt. Dit is wellicht een gemiste kans. Het onderwerp had zeker nog meer uitgewerkt kunnen worden; met 180 paginas is het letterlijk en figuurlijk een beetje dunnetjes gebleven en dat is jammer.
1
Reageer op deze recensie
