je kon het verleden echter niet veranderen, het was wat het was.

Ze is er maar druk mee, het organiseren van een kerstbruiloft voor gasten in het hotel waar ze werkt, een hotel dat vroeger een woonhuis was. De oude eigenaresse is verongelukt en haar portret hangt in de gang. Op kerstavond wenst Aisla dat ze kerst zou mogen vieren met de oude bewoners van het huis en even laten ontmoet ze de mysterieuze die haar

“je kon het verleden echter niet veranderen, het was wat het was.”

Kirsty Ferry neemt je vlak voor kerst mee naar het Carrick park Hotel waar Aisle en haar collega’s druk zijn met het organiseren van een echte kerstbruiloft. Het bruidspaar speelt verder geen rol in dit verhaal, de oude bewoners van het hotel wel, in de Victoriaanse tijd toen het nog een woonhuis was voor de adel. Aisla leest alles over hen in een boek over deze mensen en neemt de lezer stukjes bij beetjes mee in hun verhaal. Maar ze vertelt nog niet welke dramatische gebeurtenis er plaats heeft gevonden. Dat zorgt voor een beetje spanning. Aisla ontmoet de knappe Ned, hij komt wat vreemd over want hij denkt en praat over de oude bewoners alsof hij ze gekend heeft. Het verhaal gaat verder als Aisla later wakker wordt in een sprookje die zijn weerga niet kent. Ze leert dat je het verleden niet kunt veranderen maar de toekomst wel.
Kirsty kan heel mooi vertellen over de personages van toen en nu en plaatst ze ook echt in de tijd waarin ze leven. Ze vertelt heel beeldend over hoe alles er toen uitzag en hoe mensen met elkaar omgingen. Het verhaal rond Ned heb ik 2 keer gelezen want het was iets onduidelijk maar als je doorleest dan komt dat op het eind helemaal goed. Het is een verhaal dat roept om een vervolg en het is veel te snel afgelopen. Het verhaal gaat namelijk verder hoop ik.