Dodencel bevat genoeg elementen voor een verslavende serie.

Sterre Carron is een Belgische auteur die de afgelopen jaren schreef aan de serie met Rani Diaz in de hoofdrol. Er kwamen 22 delen. Daarna kwam ze met een stand alone, Schim in de nacht.
Dit boek werd gekozen tot Vrouwenthriller van het jaar 2025.
Nu is ze met een nieuwe serie begonnen, ze begon met Sterf! en nu is dit najaar Dodencel verschenen. De hoofdpersoon is Hoofdinspecteur Erin De Donder.

Dodencel werd door mij gelezen zonder dat het eerste deel Sterf! gelezen werd.
In Dodencel wordt er een man gevonden met een gipsmasker op zijn gezicht en met twee vrouwenarmen symbolisch bij hem neergelegd. Erin probeert te ontdekken wie hiervoor verantwoordelijk is. Ondertussen probeert ze nog de gebeurtenissen uit het eerste deel te verwerken.

Dodencel werd gedeeltelijk geluisterd op de koptelefoon via Storytel omdat er soms ook andere dingen te doen zijn. Het boek moest uit, hoe dan ook!
Verbijstering was het gevolg toen werd voorgelezen hoe slachtoffers toegetakeld worden. Het is zo filmisch en gedetailleerd geschreven zonder een moment af te dwalen van de kern van het verhaal. Voor de echte thrillerliefhebber heerlijk om te lezen. Er wordt genoeg verteld om de lezer aan te sporen om mee te denken met de recherche.
Carron pakt ook best gevoelige onderwerpen aan door de keuze van het slachtoffer en ook door het benoemen van de rituelen uit een land ver weg. Het is best een aangrijpende zaak die de leden van het rechercheteam maar ook de lezer nog bezig zou houden. Als dit in de krant zou staan….Er gebeurt best veel dus aandacht erbij houden of soms even terugbladeren is wel nodig maar draagt bij aan de puzzel.
Haar meeslepende schrijfstijl is een bron van herkenning voor de liefhebbers van de Rani Diaz serie.
Carron heeft met Erin weer een sterke personage vormgegeven en daarbij genoeg verhaallijnen gegeven uit haar verleden dat ze best in meerdere delen overeind zou kunnen blijven staan.
Dodencel is prima los te lezen omdat er kleine details uit het eerdere deel gedeeld worden, Vanwege de personage Erin en haar collega’s wordt het niet lezen van het eerste deel wel gemist. Gebeurtenissen worden kort herhaald maar maken de lezer ook nieuwsgierig. Dodencel bevat genoeg elementen voor een verslavende serie.