Een bijzondere roman over terugkijken naar wat er was en kijken naar de mooie omgeving van het Pieterpad.

Floor Gerritsma woont en werkt in Amsterdam na een lange carrière in de literaire wereld is ze zelf ook gaan schrijven. Ze schreef deze roman omdat ze wilde belichten hoe waardevol vriendschap is. Ze heeft zelf ook het Pieterpad gelopen.

De beste vriend van Maud overlijdt plotseling en zij heeft als arts niets voor hem kunnen betekenen. Dat heeft zo’n effect op haar dat ze met verlof gestuurd wordt en naar haar moeder in Groningen. Daar besluit ze impulsief het Pieterpad te gaan lopen. Onvoorbereid.
Tijdens de wandeling komt ze veel mensen tegen, heeft ze gesprekken met de overleden Michiel, denkt ze terug aan wat er was. En komt ze zichzelf ook keihard tegen.

Het verhaal begint met het moment dat Michiel door een hartstilstand overlijdt. Een keiharde binnenkomer. Daarna wordt het vervolgd met de problemen op haar werk en het bezoek aan haar moeder die haar, met hamster, met open armen ontvangt.
De binnenkant van de uitklapbare kaft laat een kaart zien van het Pieterpad. Zo kan de lezer Maud helemaal volgen op het moment dat ze besluit om deze wandeling te gaan lopen vanaf Groningen. Waarom niet vanaf Pieterburen daar komt de lezer later achter.
Tijdens het alleen lopen is er veel ruimte om na te denken, dat doet Maud door te denken aan diegene die ze zo mist, Michiel.
Gerritsma geeft dit vorm door middel van flashbacks, soms getriggerd door iets wat ze onderweg ziet of meemaakt. Soms verschijnen ze spontaan. Daarnaast heeft ze gesprekken met Michiel over wat ze nu meemaakt, ze weet feilloos hoe hij zou reageren.

De sprongetjes tussen de verhalen worden zonder lange inleiding of titel weergegeven en kunnen daardoor soms verrassend zijn, dat ineens beseft wordt dat dit ‘toen’ gebeurde en niet ‘nu’.
De bijzondere elementen van de vriendschap tussen Maud en Michiel worden door de verschillende stukjes wel duidelijk, zij zijn onherroepelijk met elkaar verbonden.
Waar eerst gedacht wordt dat het een liefdesrelatie zal worden, wordt snel duidelijk dat het een bijzondere warme vriendschap is tussen twee mensen die elkaar vinden in de drukke stad Amsterdam.
De personages worden goed beschreven door de duidelijke dialogen die passen bij de personen.
Het Pieterpad heeft voor Maud ook iets symbolisch; Maud, die uit Groningen komt, wandelt dwars door Nederland, door pijn en verdriet en verwerking naar Limburg, de thuisbasis van Michiel. Het moment dat dat besef binnenkomt wordt gevolgd door ontroering.

Naast al deze punten is het een heerlijk wandelboek die laat zien dat er in Nederland ook een hele bijzondere tocht beschikbaar is. Met leuke en grappige beschrijvingen van het landschap, de obstakels, de vermoeidheid en ook de spierpijn, zere voeten met blaren.
De leuke overnachtingen met ontmoetingen hier en daar maken het boek compleet.