De twee Duitslanden.

Een zekere Milla gaat op zoek naar verloren plaatsen via geotracking en stuit in het Duitse Thuringerwoud op een plaats waar er ooit iets gestaan moet hebben en waar enkel de nog toegankelijke kelder er een laatste bewijs van is. De kelder ligt er nog bij als vanouds. Dit inspireert haar om op zoektocht te gaan naar deze oorsprong van dit overwoekerd bouwsel. Het boek is opgedeeld in twee verhaallijnen. Het ene handelt over toen het gebouw er nog stond en dit was tijdens het DDR tijdperk en het andere verhaal die elkaar afwisselen in het boek handelt over het tijdperk van Die Wende en nadien. Het is een redelijk dik boek met 500 pagina's waarvan mijn inziens toch een kleine honderd zouden kunnen ingeperkt zijn. Niettegenstaande is het verhaal wel boeiend en soms leerrijk in die mate dat men niet altijd goed beseft hoe moeilijk het was voor de mensen om in een strak afgelijnd communistische staat te moeten leven. Wetende dat men constant werd bespioneerd door zijn eigen buren, familieleden en vrienden. Niemand wist ooit met zekerheid te zeggen of de persoon die men aansprak wel te vertrouwen was.