Deze titel zegt alles.

Het boek bestaat uit twee delen. In het eerste deel beschrijft de auteur Poetin en zijn entourage. In het tweede deel gaat het over de Russische krijgsmacht. Dat de Russen altijd al een buitenbeentje zijn geweest weten we wel ondertussen. Van de oude tsaren tot de huidige 'tsaar' is het land op zich nog maar weinig veranderd, als het gaat over democratie. Door de eeuwen heen hebben de machthebbers altijd weinig ingezeten met hun onderdanen. Ze beschouwden hen meer als lijfeigenen en wegwerpproducten. De inwoners werden deze onderdrukking zo gewoon dat ze niets meer ondernamen zonder eerst na te trekken of het wel mocht van hogerhand. Apathie sloop in deze samenleving, omdat weinigen zeker waren van hun leven. Ook hier in dit boek is dit mooi beschreven. Russen en hun legerdienst is ook een kwalijk fenomeen. Twintig procent hebben niet de middelen om zich uit te kopen en moeten gedwongen veraf van hun woonst in het leger. Dat is geen vakantiebestemming en eindigt soms met zware lichamelijke gevolgen. Eerst dit boek lezen en dan oordelen over deze complexe samenleving, zou ik zeggen.