Eén van de velen.

Dit intrieste verhaal kan door duizenden opgetekend worden, maar er zijn er maar enkelen die de moed hebben om dit op te schrijven, als ze het al overleven tenminste. Deze jonge man uit Syrië is er één van. Hij wordt opgevorderd voor te gaan vechten maar besluit om te vluchten. Beide opties geven geen garantie op leven, maar hij kiest voor de vluchtroute. In dit boek staat er een eenvoudige zin: Ze was een moeder met twee kinderen in een rubberboot die omsloeg en haar twee kinderen zag ze voor haar neus letterlijk wegdrijven naar het grote niets. .....Meer dan zes miljoen mensen zijn uit Syrië ooit gevlucht voor het geweld van beide partijen op zoek naar een beter bestaan. Wat me ook opvalt in dit boek is dat deze mensen bijna niets kunnen meenemen maar wel moeten beschikken over zeer veel baar geld. Overal liggen mensen op de loer om het hun af te nemen voor elke gevraagde klus. Prijzen zijn gekend, pas op het moment zelf. Ze komen op hun bestemming met zo goed als niets in de zakken en hopen op wat medeleven in het land van aankomst. Dat is ook niet altijd het geval. Deze jongeman heeft het 'geluk' aan zijn zijde en zijn motto was altijd al: Geef het nooit op. Maar het kan ook anders uit draaien. Dit is een beknopt verslag van een overlever in de grootste miserie die je kunt indenken.