Het onnoemelijke toch beschreven.

Pijn en verdriet heeft men in verschillende vormen. Oorlogstoestanden zijn daar de voedingsbodem van, waar ook ter wereld. Dit boek beschrijft het extreme ervan. De titel is raak gekozen. Vrouwen en meisjes zijn gebruiksvoorwerpen op plaatsen waar veel oorlogsgeweld is. Ook hier in Oeganda waar kindsoldaten gekidnapt worden en vervolgens elkaar afmaken onder het toeziend oog van één of andere machtswellusteling. De term kindsoldaten is in dit Afrikaanse gebied nogal typisch en de auteur beschrijft via haar bronnen hoe deze ellendige toestanden in werkelijkheid zijn. Het mooie aan dit boek is dat er hier niet is gekozen voor expliciete verhalen. De auteur meandert er zeer deskundig rond. Als lezer weet je daarmee meer dan genoeg. Ze hanteert wel een bepaalde schrijfstijl die soms wat remmend werkt, maar dat zal wel de bedoeling zijn. De mensen die haar geholpen hebben om dit intriest boek te schrijven getuigen van een uitzonderlijke levenskracht. Helpt dit boek om de wereld te verbeteren? Nee maar erover zwijgen is schuldig verzuim.