Een persoonlijk verhaal van een Duitser.

Sebastian Haffner is een journalist, commentator en schrijver die in dit boek zijn persoonlijke gebeurtenissen beschrijft die zich voordoen net voor het uitbreken van de tweede wereldoorlog. Hij is voorbestemd om jurist te worden omdat zijn vader het zo wou, maar het is anders verlopen na zijn studies. Het is geschreven in 1939. Hij komt uit de begoede burgerij en maakt als zevenjarig kind de eerste wereldoorlog mee in zijn omgeving waar de strijd zich ver weg afspeelt. Zijn vader, een leraar aan een gymnasium, sterft nogal jong omdat hij de opkomst van de nazi's en hun verordeningen niet kan plaatsen. Dit boek is een aaneenschakeling van feiten die zich voordoen in een zeer turbulente wereld, zeker in Duitsland. Als kleine jongen speelde de oorlog zich ver van Duitslands grondgebied af en zag hij dit schouwspel met een andere kijk dan de daaropvolgende omwenteling. Dat hij met een Joodse gehuwd was deed zijn zaak ook geen goed. Het is een aangrijpende vertelling hoe hij zich door deze turbulente jaren heen slingert. Geen volk ter wereld heeft zo een omslag gemaakt dan de Duitsers. Allen hebben geleden onder de eerste oorlog en kort nadien worden ze in slaap gewiegd door Hitler en zijn trawanten. Iedereen met een beetje verstand had al zijn land verlaten en zag wat er stond te gebeuren. Nochtans hadden de Nazi's in den beginne geen meerderheid en toch sloeg de slinger de gruwelijke kant op. Hoe dit kwam leest u in dit monumentale boek die in feite abrupt eindigt en zijn verhaal niet afmaakt. Waarom leest u in het slotstuk.
Haffner is in feite een schuilnaam voor Pretzel is geboren in 1907 en stierf in 1999 en heeft dit allemaal overleeft.