In het begin doet het mij denken aan 'De echtbreker' van René Appel: een huis dat afbrandt, kinderen opgevangen door een buurvrouw, een hollandse bekrompen, landelijke burgerij. Maar Saskia beschrijft uiteindelijk een andere 'klasse' dan Appel, de 'nouveaux riches' en hun wereldje. Dat het daarin erg kan stinken weet je na enkele bladzijden. Je kan het minstens gaan vermoeden. Een gelijke lijn met 'terug naar de kust' is de vraag: ben ik nu gek (aan het worden) of zijn de anderen aan het doorslaan? Ze schrijft inderdaad meesterlijk, maar voor mij persoonlijk is het bijna tot 'overroepen' wat we in de media te horen krijgen. Wat mij soms moeilijk leesbaar leek waren de overgangen tussen vroeger en nu. Soms moest ik twee keer herlezen. Wat me beviel was de inbreng van het internet en hoe dit kan leiden tot aanwijzingen, welke een verborgen maatschappij er achter het toetsenbord schuil gaat. Tenslotte de cover. Na lezing geeft dit een mooi beeld van de beschreven wereld. Vier sterren lijken mij wel verdiend.