Wacht op mij

Er waren twee dingen in het leven waar Avery Morgansten zo ontzettend bang voor was. Het eerste was om midden in de nacht wakker te worden en een geest te zien. Het tweede was om te laat een vol klaslokaal binnen te komen. Ze had een pesthekel aan te laat komen.

Cameron (Cam voor de vrienden) Hamilton was superknap, op alle manieren waar meisjes domme dingen van gaan doen. Hij was lang, had brede schouders, maar een slanke taille. Golvend zwart haar viel over zijn voorhoofd. Brede jukbeenderen en volle, expressieve lippen maakte het plaatje compleet, en het was een plaatje waar elk meisje spontaan van zou gaan kwijlen. En dan die saffierblauwe ogen…

Met onbegrip van haar ouders was Avery aan de andere kant van het land gaan studeren. Ze wilde ergens heen waar ze niet steeds die afkeurende blik zou zien. Ergens waar mensen het verhaal niet hadden gehoord. Maar hier deed dat er allemaal niet toe. Niemand kende haar. Niemand vermoedde iets. Het was haar beslissing om hier te komen en het was de juiste geweest.

Als Avery op de eerste schooldag niet heeft gerekend op het drukke verkeer komt ze veel te laat toe in het gebouw waar haar eerste les sterrenkunde plaatsvindt. Op zoek naar het klaslokaal botst ze tegen Cam…

Het is een verhaal dat je echt niet kan loslaten! Je vraagt je steeds maar af wat er in het volgende hoofdstuk zou gebeuren… Ze dragen beiden een geheim met zich mee dat aan hen knaagt. Cam doet je hart smelten…

Het enige jammere aan het boek was dat het verhaal enkel werd voorgelezen uit het standpunt van Avery. Voor degene die ook Engelstalige boeken leest, is er wel een verhaal 'Trust in me' dat het verhaal vanuit Cam zijn perspectief verteld.