Recensie Xtra graphic novel Onder Palestijnen

Aan de beschrijving die bij het boek staat, kan ik niet veel toevoegen. Inderdaad krijgt het Israelisch-Palestijnse conflict een gezicht, nee, meerdere gezichten. Vrijwel allemaal Palestijnse gezichten en dus is het een eenzijdig verhaal. Daar verontschuldigt Sacco zich - terecht - helemaal niet voor, omdat hij van mening is dat je in Amerika (en andere westerse landen) meer dan voldoende verhalen van de Israelische kant te horen krijgt én het was zijn bedoeling om de Palestijnse kant te laten zien. De lezer zij (dus) gewaarschuwd: wil je niets weten van de Palestijnse blik op dit conflict, dan moet je dit boek niet lezen.

Sacco heeft begin jaren '90 (na de eerste Intifada en de eerste Golfoorlog) de Westbank en Gaza bezocht en zijn indrukken in dit boek vastgelegd. Hij tekent door woorden én beelden op wat hij te zien en te horen heeft gekregen. Het is misschien raar, gezien het onderwerp, om er zo over te spreken, maar het is een genot om het boek te lezen en te bekijken. Dat komt ook, omdat hij de nodige zelfspot erin verwerkt heeft.

Bijna helemaal aan het einde van het boek beschrijft hij een gebeurtenis (en zet er zijn overdenkingen bij) die voor mij het 'hoogtepunt' van het boek is:
Israëlische soldaten hielden een Palestijnse jongen aan van 12, 13 jaar...
De soldaten gingen onder een afdak staan, die jongen moest zijn keffiyeh afdoen en ze wezen waar hij moest gaan staan - in de regen....


klik hiervoor afbeelding van de hele pagina.

Voor die jongen was het misschien de zoveelste vernedering, erg genoeg vanuit zijn persoonlijke situatie, maar niet erger dan andere keren... dat weet ik niet...
En ik was gekomen voor de bezetting en ik had gevonden wat ik zocht en daar had je het weer, meer dan genoeg...
Die jongen stond daar maar en beantwoordde hun vragen. Wat kon hij anders?
Maar wat dacht hij ondertussen?
Dacht hij: wacht maar, de wereld wordt beter en dan zullen deze soldaten en ik elkaar als buren begroeten?
Of dacht hij gewoon: wacht maar - WACHT MAAR!
En afgezien van het machtsmisbruik op dat moment, afgezien van de echte grote vraagstukken - de status van Jeruzalem, de toekomst van de nederzettingen, de terugkeer van de vluchtelingen enz. - die moeten aan bod komen, die horde moeten ze nemen voor er hier vrede kan komen, maar er is nog iets -
Een jongen in de regen, en waar denkt hij aan?
Als ik het al had bedacht voor ik hier kwam, en het dus geen verrassing was wat er kan gebeuren met iemand die zich de sterkste waant, maar wat dan -
wat moet er dan worden van iemand die zich machteloos voelt?

De volgende Joe Sacco wordt Footnotes in Gaza.