Even doorbijten, maar op zich een interessant verhaal over drie sterke vrouwen, geketend door hun tijd

Voor HarperCollins las ik dit boek en het was even wennen aan de schrijfstijl, de vele personages met voor ons moeilijke namen en de wisseling in tijdsperspectief. Toch is het verhaal op zich absoluut de moeite waard.

Als bittere sinaasappels vertelt het verhaal van Carlotta, Sabedda en Nardina; drie sterke vrouwen, maar stuk voor stuk geketend door de tijd waarin zij leven.

Carlotta komt door haar werk in aanraking met een oude notarisakte, waardoor bij haar de nodige vragen opborrelen over haar afkomst. Het laat haar niet los en ze gaat dan ook op zoek naar haar familiegeschiedenis.
Nardina weet wat ze wil maar krijgt niet de kans haar droom waar te maken; simpelweg omdat vrouwen thuis hoorden in die tijd om kinderen te baren en het huishouden op rolletjes te laten lopen.
Sabedda zit het ook niet mee. Ze is geboren in een lagere klasse en haar rest weinig meer dan dienstmeisje zijn bij een familie uit een hogere klasse. Zo komt zij bij Nadina terecht.

Advocaat Peppino speelt een grote rol in de levens van deze drie vrouwen. Hij is ook degene die de antwoorden kent, maar gezworen heeft deze altijd voor zich te houden.

Achter in het boek vind je een verklarende woordenlijst van de vele Italiaanse begrippen. Ik heb deze zelf niet elke keer gebruikt, daar ik al moeite had in het verhaal te komen en door het opzoeken van de verklaring van een woord, telkens opnieuw moeite moest doen weer in het verhaal te komen. Het scheelt wel dat het gedeelte over Carlotte cursief gedrukt is, zodat duidelijk is wanneer ‘we’ in 1960 zijn en wanneer ver daarvoor.

Na ongeveer 1/3 gelezen te hebben kwam ik echt in het verhaal en vond ik het ook steeds interessanter worden. Hoe de levens van de drie vrouwen verweven raakten en wat voor invloed dit had; niet enkel op de vrouwen maar ook op hun omgeving.

“ik heb honger naar kennis en dorst naar inmiddels onmogelijke wraak.”
(quote blz. 256)

Het taalgebruik vond ik enigszins gekunsteld wat voor mij wat afbreuk deed aan het leesplezier. Hierdoor voelde ik ook niet echt een band met de drie vrouwen. Toch, zoals hierboven al eerder aangegeven, is het verhaal op zich interessant. Vrouwen hadden het niet gemakkelijk: mannen waren de baas en dat werd duidelijk gemaakt, kon het niet goedschiks dan kwaadschiks. Dat is schrijnend om te lezen en maakt dat je je plaatsvervangend machteloos en boos tegelijkertijd voelt tijdens het lezen over hun levens.

Al was dit boek niet helemaal mijn boek, toch denk ik dat er velen zullen genieten van dit verhaal over een groot familiegeheim, zich afspelend op Sicilië, met een vleugje misdaad en drie sterke vrouwen die er het beste van proberen te maken.

Dank aan HarperCollins voor het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening en de interessante en leuke leesclub.