Lezersrecensie
Afdeling Q is terug!!!
Afdeling Q is terug!! Zodra ik zag dat dit boek over afdeling Q ging moest ik het lezen. Ik vind die serie zo goed. Maar natuurlijk is er wel het een en ander veranderd: Jussi draagt het stokje over deze cold case-afdeling namelijk over aan Stine Bolther en Line Holm, een bekend schrijversduo. Zelf zei hij dat er niet meer dan tien boeken over afdeling Q zouden verschijnen, maar er zat sowieso nog één verhaal in zijn hoofd. Dode zielen zingen niet schreven zij met z’n drieën.
Carl Morck is niet langer het hoofd van afdeling Q. Tegenwoordig slijt hij zijn dagen als auteur; hij schrijft thrillers die zijn geïnspireerd op zijn tijd bij de afdeling. Maar het publiek is hem niet vergeten. Op een dag wordt hij benaderd door een hem onbekende vrouw. Zij laat hem een geluidsopname horen, die betrekking heeft op een zaak van vier jaar geleden waarbij er sprake was van moord-zelfmoord. De zaak is gesloten, maar wordt heropend na een bezoek van Carl aan zijn oude collega’s Assad en Rose.
Helena Henry is het nieuwe lid van afdeling Q, een rechercheur afkomstig uit Frankrijk die naar Denemarken is gekomen om daar aan de slag te gaan. Dit loopt anders en ze belandt op afdeling Q. Rose moet erg aan haar wennen en heeft sterk de indruk dat zij iets verbergt. Zij doet op eigen houtje onderzoek naar haar nieuwe collega.
De proloog, zich afspelend in 1989, zet je meteen op scherp. Je maakt kennis met Jacob, 10 jaar oud.
Dan maken we een sprong in de tijd, naar het heden, het jaar 2023. Het boek is opgedeeld in diverse dagen en je leest het verhaal vanuit wisselend perspectief. Lees je regelmatig thrillers dan heb je al snel door wie de dader is, maar dit doet niets af aan het leesplezier. De diverse personages zijn stuk voor stuk interessant en ook hun onderlinge band(en) zijn zeer de moeite van het lezen waard. De spanning wordt goed opgebouwd en mede doordat er af en toe stukjes uit het verleden verteld worden, word je meer en meer het verhaal ingezogen en begrijp je de acties van de dader. Daarmee bedoel ik niet dat je ze goed gaat praten, maar je ontwikkelt absoluut een zeker begrip voor de dader.
Ook de verhaallijn rondom de ietwat mysterieuze Helena Henry is interessant om te lezen en juist door deze verhaallijn ben ik er van overtuigd dat we nog meer gaan horen over afdeling Q.
Bolther en Holm hebben de toon van Jussi Adler-Olsen juist weten op te pakken. Het is echt een verhaal over afdeling Q, zoals je die kent (tenminste als je net als ik fan bent van deze reeks) met de vertrouwde personages, de vertrouwde chemie tussen hen en de welbekende grapjes.
Ik hoop dan ook dat het niet bij dit ene boek blijft over afdeling Q in nieuwe vorm, maar dat er nog velen mogen volgen.
Carl Morck is niet langer het hoofd van afdeling Q. Tegenwoordig slijt hij zijn dagen als auteur; hij schrijft thrillers die zijn geïnspireerd op zijn tijd bij de afdeling. Maar het publiek is hem niet vergeten. Op een dag wordt hij benaderd door een hem onbekende vrouw. Zij laat hem een geluidsopname horen, die betrekking heeft op een zaak van vier jaar geleden waarbij er sprake was van moord-zelfmoord. De zaak is gesloten, maar wordt heropend na een bezoek van Carl aan zijn oude collega’s Assad en Rose.
Helena Henry is het nieuwe lid van afdeling Q, een rechercheur afkomstig uit Frankrijk die naar Denemarken is gekomen om daar aan de slag te gaan. Dit loopt anders en ze belandt op afdeling Q. Rose moet erg aan haar wennen en heeft sterk de indruk dat zij iets verbergt. Zij doet op eigen houtje onderzoek naar haar nieuwe collega.
De proloog, zich afspelend in 1989, zet je meteen op scherp. Je maakt kennis met Jacob, 10 jaar oud.
Dan maken we een sprong in de tijd, naar het heden, het jaar 2023. Het boek is opgedeeld in diverse dagen en je leest het verhaal vanuit wisselend perspectief. Lees je regelmatig thrillers dan heb je al snel door wie de dader is, maar dit doet niets af aan het leesplezier. De diverse personages zijn stuk voor stuk interessant en ook hun onderlinge band(en) zijn zeer de moeite van het lezen waard. De spanning wordt goed opgebouwd en mede doordat er af en toe stukjes uit het verleden verteld worden, word je meer en meer het verhaal ingezogen en begrijp je de acties van de dader. Daarmee bedoel ik niet dat je ze goed gaat praten, maar je ontwikkelt absoluut een zeker begrip voor de dader.
Ook de verhaallijn rondom de ietwat mysterieuze Helena Henry is interessant om te lezen en juist door deze verhaallijn ben ik er van overtuigd dat we nog meer gaan horen over afdeling Q.
Bolther en Holm hebben de toon van Jussi Adler-Olsen juist weten op te pakken. Het is echt een verhaal over afdeling Q, zoals je die kent (tenminste als je net als ik fan bent van deze reeks) met de vertrouwde personages, de vertrouwde chemie tussen hen en de welbekende grapjes.
Ik hoop dan ook dat het niet bij dit ene boek blijft over afdeling Q in nieuwe vorm, maar dat er nog velen mogen volgen.
1
Reageer op deze recensie