Lezersrecensie
Meeslepend en gelaagd!
Luuk Imhann is zelf in Tanger geweest en in dit boek maakte hij dan ook dankbaar gebruik van zijn eigen ervaringen. Verder verslond hij overduidelijk alles wat met Slauerhoff te maken had (romans, verhalen, poëzie, reisverslagen, brieven etc.) en verwerkte deze info in een prachtige roman over verlies, rouw en hoe daar mee om te gaan.
“Sinds de stilgeboorte twee jaren terug was Slauerhoff breekbaar.” (quote)
Mooi woord voor een vreselijke gebeurtenis en de reden dat Slauerhoff op de vlucht sloeg en uiteindelijk in Tanger belandde, waar hij aan het werk ging als dokter in zijn eigen geslachtsziektenpraktijk. Hij kon het niet aan op hetzelfde continent te verblijven als waar hij zijn zoontje had verloren.
Wat volgt is het verhaal van een man, die zichzelf is kwijtgeraakt. Altijd op de vlucht, maar hij vindt geen rust. Hij voert in zijn hoofd hele gesprekken met zijn vrouw, die hij in Nederland achterliet; diepgaande gesprekken, die hem confronteren met zijn verlies en wat hij heeft achtergelaten. Zijn gemoedstoestand is niet enkel van invloed op hemzelf maar vanzelfsprekend ook op de mensen om hem heen. Slauerhoff is een gekwelde man, maar met een goed hart, al ziet hij dit zelf menigmaal anders.
De beschrijvingen van Tanger zijn van een weldadige schoonheid: de smalle steegjes, de armoede, de haven etc. , alles kwam voor mijn ogen tot leven door de enorm beeldende schrijfstijl van Luuk. Behalve dat hij zeer beeldend schrijft, schrijft hij ook in prachtige zinnen, die het waard zijn nogmaals te herlezen en te noteren. Het is bij momenten welhaast poëtisch te noemen.
“De muil van de zee in de haven leek op het binnenste van zijn geest.”
Het inferno van Slauerhoff is een fraai, meeslepend gelaagd verhaal over rouw en de verwerking daarvan. Maar dit niet alleen: het leven van Slauerhoff in Tanger en alle andere bij personages maken van dit verhaal een betoverende reis, vol mooie en mindere mooie momenten in de diverse levens.
Dank aan Saskia van Bureau Sas.enzo voor het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
“Sinds de stilgeboorte twee jaren terug was Slauerhoff breekbaar.” (quote)
Mooi woord voor een vreselijke gebeurtenis en de reden dat Slauerhoff op de vlucht sloeg en uiteindelijk in Tanger belandde, waar hij aan het werk ging als dokter in zijn eigen geslachtsziektenpraktijk. Hij kon het niet aan op hetzelfde continent te verblijven als waar hij zijn zoontje had verloren.
Wat volgt is het verhaal van een man, die zichzelf is kwijtgeraakt. Altijd op de vlucht, maar hij vindt geen rust. Hij voert in zijn hoofd hele gesprekken met zijn vrouw, die hij in Nederland achterliet; diepgaande gesprekken, die hem confronteren met zijn verlies en wat hij heeft achtergelaten. Zijn gemoedstoestand is niet enkel van invloed op hemzelf maar vanzelfsprekend ook op de mensen om hem heen. Slauerhoff is een gekwelde man, maar met een goed hart, al ziet hij dit zelf menigmaal anders.
De beschrijvingen van Tanger zijn van een weldadige schoonheid: de smalle steegjes, de armoede, de haven etc. , alles kwam voor mijn ogen tot leven door de enorm beeldende schrijfstijl van Luuk. Behalve dat hij zeer beeldend schrijft, schrijft hij ook in prachtige zinnen, die het waard zijn nogmaals te herlezen en te noteren. Het is bij momenten welhaast poëtisch te noemen.
“De muil van de zee in de haven leek op het binnenste van zijn geest.”
Het inferno van Slauerhoff is een fraai, meeslepend gelaagd verhaal over rouw en de verwerking daarvan. Maar dit niet alleen: het leven van Slauerhoff in Tanger en alle andere bij personages maken van dit verhaal een betoverende reis, vol mooie en mindere mooie momenten in de diverse levens.
Dank aan Saskia van Bureau Sas.enzo voor het recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
1
Reageer op deze recensie
