Lezersrecensie
Washington en Bradshaw, mijn favoriete duo werken weer samen aan een gruwelijk zaak!
Vanaf het allereerste begin ben ik fan van de boeken met Washington Poe en Tilly Bradshaw.
In ’De laatste gelofte’ wordt het land geteisterd door een onbekende sluipschutter, die tot nu toe al 17 slachtoffers op zijn naam heeft staan. Het onderzoek verloopt moeizaam, want er lijken geen overeenkomsten te zijn. Het maakt deze seriemoordenaar schijnbaar niet uit of het slachtoffer man, vrouw, kind, blank of gekleurd is. Wat is zijn reden om zo veel slachtoffers te maken en dan ook nog door het gehele land. De paniek is groot en bewoners blijven zo veel mogelijk binnen achter gesloten gordijnen.
Op het moment dat er weer een slachtoffer valt, een bruid dit keer, die net het ja-woord heeft gegeven, worden Poe en Bradshaw bij de zaak gehaald. Kan Poe het motief van de sluipschutter achterhalen én hem dusdanig provoceren dat hij de fout ingaat?
‘De laatste gelofte’ is weer een echte “Washington en Bradshaw;” spannend maar met de nodige heerlijke humor. Juist deze combinatie maken deze boeken zo leuk om te lezen. Het taalgebruik is soepel, toegankelijk en de hoofdstukken zijn kort. Je vliegt dus bij wijze van spreken door het verhaal heen. In dit deel komen personages voor die je misschien al kent uit het deel hiervoor, ‘De Genadestoel.” Je kunt dit boek los lezen maar voor een beter besef zou ik ze op volgorde lezen.
Fijn ook dat Washington en Poe weer samen aan een zaak mogen werken. De chemie tussen de hyperintelligente Bradshaw en de botte Washington zijn een genot om over te lezen.
Ik zei het al, ik ben fan van deze serie boeken en kan alleen maar zeggen, dat – mocht je deze serie nog niet kennen – je er niet te lang mee moet wachten er mee te beginnen want echt, elk deel is stuk voor stuk een aanrader!!!
In ’De laatste gelofte’ wordt het land geteisterd door een onbekende sluipschutter, die tot nu toe al 17 slachtoffers op zijn naam heeft staan. Het onderzoek verloopt moeizaam, want er lijken geen overeenkomsten te zijn. Het maakt deze seriemoordenaar schijnbaar niet uit of het slachtoffer man, vrouw, kind, blank of gekleurd is. Wat is zijn reden om zo veel slachtoffers te maken en dan ook nog door het gehele land. De paniek is groot en bewoners blijven zo veel mogelijk binnen achter gesloten gordijnen.
Op het moment dat er weer een slachtoffer valt, een bruid dit keer, die net het ja-woord heeft gegeven, worden Poe en Bradshaw bij de zaak gehaald. Kan Poe het motief van de sluipschutter achterhalen én hem dusdanig provoceren dat hij de fout ingaat?
‘De laatste gelofte’ is weer een echte “Washington en Bradshaw;” spannend maar met de nodige heerlijke humor. Juist deze combinatie maken deze boeken zo leuk om te lezen. Het taalgebruik is soepel, toegankelijk en de hoofdstukken zijn kort. Je vliegt dus bij wijze van spreken door het verhaal heen. In dit deel komen personages voor die je misschien al kent uit het deel hiervoor, ‘De Genadestoel.” Je kunt dit boek los lezen maar voor een beter besef zou ik ze op volgorde lezen.
Fijn ook dat Washington en Poe weer samen aan een zaak mogen werken. De chemie tussen de hyperintelligente Bradshaw en de botte Washington zijn een genot om over te lezen.
Ik zei het al, ik ben fan van deze serie boeken en kan alleen maar zeggen, dat – mocht je deze serie nog niet kennen – je er niet te lang mee moet wachten er mee te beginnen want echt, elk deel is stuk voor stuk een aanrader!!!
1
Reageer op deze recensie